Enig kinderen hebben de naam 'verwende nesten' te zijn die lang 'bemoederd' worden. Bij onze Statenkwartier-Boomvalk lijken die vooroordelen te kloppen. Het jong wil maar niet het nest uit, terwijl het er wél de leeftijd voor heeft zou je zeggen. Ook vanochtend was hij niet te porren. De ouders drongen ook niet bepaald aan. Pa zat zich vlakbij te poetsen en moe hield zich bezig met meeuwtje-pesten. Toen ik wegging, zaten ze allebei op het leegstaande kantoorpand. Moe af en toe wisselend van plek, maar pa op zijn vaste hoekje.

Benieuwd hoelang 'luiwammes' de tijd krijgt.

Zojuist meldt de Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna (CDNA): "Het geval van Koningseider van 28 juni 2014 te Scheveningen - Zuiderhavenhoofd, Den Haag (gemeente) (ZH) is aanvaard." Waarvan acte.

Aanvankelijk zette het vrouwtje Boomvalk uit het Statenkwartier mij op het verkeerde been. Ik dacht even met een oudere jongere van doen te hebben, maar kwam zojuist - op basis van de paringsfoto's van 1 juni - tot inkeer. Hier mijn belevenissen van vanmiddag:

Vroeg in de middag zag mijn camera in één lensopslag een tweede vogel waar ik alleen het mannetje zag. Knap werk dus. Het bleek, bij nadere bestudering van haar slecht belichtte foto's, het grof gevlekte vrouwtje te zijn en dus geen oudere jongere zoals ik aanvankelijk dacht.

Wat later ging pa kortstondig achter een paar meeuwen aan en zag ik dat het jong de wereld nog steeds vanuit zijn (of haar) veilige nest bekeek. Het zal een dezer dagen wel - als takkeling* - aan de wandel gaan.

Wordt dus vervolgd (hoop ik).

*) Het lijkt een scheldwoord, maar het is de aanduiding van het stadium waarin een jonge vogel verkeert zolang hij alleen - met af en toe wat gefladder - rondscharrelt in de takken rond het nest en nog niet écht kan vliegen. Dan heet hij zo, een 'takkeling'. 't Is even een weet.

Ben, Hemme en nog wat andere vogelaars hadden gisteren al een knap end van de dag staan te posten voor de Woudaapjes in Zevenhuizen. Twee jonkies lieten óns 's middags maar een klein kwartiertje wachten alvorens uit het riet te kruipen. Hoezo mazzel?

Vlak daarop zag Hemme ook een IJsvogeltje voorvliegen. Het werd dus écht leuk, zeker nadat we ook Piet op zijn krukje aantroffen bij een Porseleinhoen en hij ons tenslotte attendeerde op het volwassen vrouwtje Woudaap (foto).

Verder hoorde de mannen de Baardmannetjes en kiekte Marijke speciaal voor Ingrid een paalzittend Visdiefje.

Wat wil je nog meer?

Vandaag met zuster Marijke en vogelmaatje Ingrid een toeristische rondvaart gemaakt over de Kaag op zoek naar de Visdief en de Bruine Kiekendief. We waren de Sassenheimervaart nog niet uit of kregen gezelschap van een Sperwer (foto). Om de hoek zwom een Fuut met een te groot jong op haar rug, maar de plaatselijke kieken lieten verstek gaan. Wél nog een stel vliegende Lepelaars, een biddend Torenvalkvrouwtje, een poserende Zwarte Kraai, een paar Visdiefjes, een Oeverlopertje, een Zwarte Zwaan, wat Boerenzwaluwen op een hekje, een veld met Storm- en Kokmeeuwen, een veel te ver weg vliegende Bruine Kiekendief en als besluit van deze heerlijke vaardag een duikend Visdiefje ter hoogte van mijn ligplaats.

Piet zat op wacht bij het Boomvalknest in het Statenkwartier. Daar zit - voorzover wij dat kunnen zien - maar één jong. Dat kwam even omhoog voor de foto, maar dook daarna weer wat dieper weg om niet uit het nest te waaien, want het wapperde aardig.

In Morgenstond was er één jong al behoorlijk vliegerig. Hij had het dak van een flat als uitvalsbasis. De ouders hadden het daardoor redelijk druk met het wegjagen van belangstellenden. Behalve de meeuwen, moesten zij ook achter een Buizerd en een andere - niet nader gedetermineerde - rover aan. De twee andere jongelingen bleven op of vlak bij het nest. Daar kregen ze later ook hun eten opgediend. Nog even en dan kunnen zij ook het dak op.