Aanvankelijk zette het vrouwtje Boomvalk uit het Statenkwartier mij op het verkeerde been. Ik dacht even met een oudere jongere van doen te hebben, maar kwam zojuist - op basis van de paringsfoto's van 1 juni - tot inkeer. Hier mijn belevenissen van vanmiddag:

Vroeg in de middag zag mijn camera in één lensopslag een tweede vogel waar ik alleen het mannetje zag. Knap werk dus. Het bleek, bij nadere bestudering van haar slecht belichtte foto's, het grof gevlekte vrouwtje te zijn en dus geen oudere jongere zoals ik aanvankelijk dacht.

Wat later ging pa kortstondig achter een paar meeuwen aan en zag ik dat het jong de wereld nog steeds vanuit zijn (of haar) veilige nest bekeek. Het zal een dezer dagen wel - als takkeling* - aan de wandel gaan.

Wordt dus vervolgd (hoop ik).

*) Het lijkt een scheldwoord, maar het is de aanduiding van het stadium waarin een jonge vogel verkeert zolang hij alleen - met af en toe wat gefladder - rondscharrelt in de takken rond het nest en nog niet écht kan vliegen. Dan heet hij zo, een 'takkeling'. 't Is even een weet.