Hij zat er nog, Vincent's ontdekking, de jonge Grauwe Klauwier.
Voor de temperatuur was het trouwens wel lekker dat - precies op het moment dat ik het beestje spotte - de zon het liet afweten. Maar voor het foto-licht was dat wat minder. Maar ik heb hem. Missie geslaagd!
En aan eten geen gebrek. Terwijl hij de ene hommel - die hij vlakbij uit de lucht plukte - aan het verorberen was, vloog hem een tweede zowat in de snavel. Ook die maar even 'gescoord'. Kan je altijd nog opprikken voor later, toch?
Hij vermaakt zich best tussen de duizenden badgasten en meeuwen, deze eenzame Goudplevier. Dit is de derde dag dat ik hem tref en hij ziet er nog steeds kerngezond uit!
Hij eet vooral wormen en allerlei insecten en spinnen. Kennelijk zitten die er dus genoeg daar langs de waterlijn.
Hij was bepaald niet schuw, de Goudplevier. Hij scharrelde rustig zijn kostje bij elkaar daar tussen de meeuwen bij de zandopspuiting. En af en toe kwam hij mijn kant op dribbelen. Leuk!
Verder zag ik zeventien Lepelaars overvliegen en tussen de duizenden meeuwen aardig wat geringde.
Pas toen een Schaap hem uit zijn dekking verdreef, kreeg ik de beroemde kuif van de Hop in beeld. Tot die tijd was het af een toe een foto mét prooi. Maar gekuifd is hij leuker, toch?