Mijn vogelblog
Wij kwamen vanavond bijna tegelijk aan op het Noordelijk Havenhoofd, de Ross' Meeuw en ik.
Terwijl ik net van twee bestuursleden van mijn vroegere fotoclub te horen kreeg dat het beestje sinds even over zessen niet meer was gezien, zag ik hem vanuit mijn ooghoek voorbij flitsen. Hij ging aanvankelijk op het water zitten. Raar happend, hoppend en kopje-onder-duikelend. En toen hij recht voor mij op de blokken kwam staan, bleef hij zich bijna voortdurend poetsen (zie filmpje). 'Niet goed!'
Ik hield er wél een behoorlijke serie aan over. Klik maar op de button.
De jonge Drieteenmeeuw van twee blokken verderop werd zelfs al moe als hij alleen al naar die neurotische dreumes kéék. Kan je nagaan. Als dat maar goed gaat....
- Gegevens
De Nachtegaal heette mij van harte welkom in het Westduinpark.
Daarna gebeurde datzelfde bij de Torenvalken. Daar vond net een wisseling van de wacht plaats, waarna het mannetje op het randje kwam staan. Net zoals Marius al op 30 maart had gezien, viel mij op dat het een nog erg jong mannetje betreft. Nog nauwelijks op kleur.
Bij de volgende wissel viel het mij op hoe donker het vrouwtje is.
En ter afsluiting van mijn bezoek aan hen stond er nog een paring* op het programma. Dat gaat wel goed komen daar!
*) Marius was op 9 april ook al getuige van een paring. Ik was dus niet de eerste. Zie dit verhaaltje.
- Gegevens
Toen de Ross' Meeuw vanmorgen te lang op zich liet wachten (en op het Noordelijk Havenhoofd al mij te veel afwachtenden rondliepen), besloot ik een rondje regio te gaan doen. Zie hier het resultaat:
De Groene Specht heeft krakers in zijn huis. Halsbandparkieten. Daar gaat hij het niet van winnen, vrees ik.
De Sperwerman zat zijn vrouwtje met geluid en verentooi te verleiden tot paren. Zij trok er zich geen moer van aan en bleef lekker in haar (nieuwe) nest.
Bij de Bosuilen tenslotte, trof ik in twee nestbomen een oudervogel aan en op twee plekken in totaal vijf jongen.
Het was me het dagje wel, meneer Dröge....
- Gegevens
De jonge Ross' Meeuw was naar het Noordelijk Havenhoofd gevlogen en bleef daar keurig zitten tot ik (vooralsnog als enige) was omgereden.
Ik had vanaf het Zuidelijk Havenhoofd goed gekeken waar ik hem op Noord moest zoeken. Laag op de blokken en niet te zien vanaf het loopdek. En toen ik er eenmaal was, kiekte ik eerst de verkeerde. Pas nadat die wegvloog en ik nog even verder keek dan mijn neus lang was, ontdekte ik de - gelukkig niet mee weggevlogen - dreumes. Vervolgens had ik nog zo'n tien minuten het rijk met hem alleen. Daarna werkte mijn 'geklik' toch weer als een soort magneet en kwamen er meer 'kijkers op de kust'. Ik moest vanaf toen mijn corona-anderhalve meter - en dus het blok waarop ik stond - een paar keer fel verdedigen tegen 'indringers'. Ik gaf dat vrij snel op en verdween. Ik had mijn beurt méér dan gehad! Een leuke - en na Vlissingen 2018 - hernieuwde kennismaking met deze zeer zeldzame soort.
>> Zie ook het filmpje dat ik van het beestje maakte.
- Gegevens
