Had ik mijn camera maar bij me gehad. Dan had ik mooi twee nieuwe soorten aan mijn Vogelalbum kunnen toevoegen. Maar ik had besloten dat hij te zwaar was voor op de fiets door de duinen naar 's-Gravenzande. Jammer dan, en wel daarom:

Bij De Banken wees een plaatselijke vogelaar mij op een Beflijster. Die had ik nog nooit van mijn leven gezien, laat staan gefotografeerd. Tref en pech tegelijk dus. Vlak daarna zag ik óók nog de Engelse Kwikstaart waar Nelis mij op had geattendeerd. En ook die komt dus niet verder dan mijn registraties op waarneming.nl. Liggen zo uw problemen?

Dit verhaaltje wordt dan maar opgevrolijkt door een archieffoto van een Roodborsttapuit, want ook die zag ik een paar keer onderweg. En die had ik dus wél al meer dan eens gekiekt.

Lekker bezig!

Ze huppelden er inderdaad vrolijk rond. Precies zoals Nelis mij gisteren had verteld. De eerste Kwikstaart die ik zag toen ik mijn auto bij De Banken in 's-Gravenzande had geparkeerd was er een, zo'n Rouwkwikstaart. Veel zwarter op de rug dan de Witte en een minder scherp afgetekende zwarte bef/borst. Jammer dat ik mijn kanon niet bij me had, want voor een mooie foto zat hij toch duidelijk te ver weg. Nu rest alleen dit bewijsplaatje, maar voor mijn eerste Rouwkwikstaart ben ik daar vooralsnog tevreden mee.

De foto's van de Gele Kwikstaarten, de vele Graspiepers, de Kneuen en de enkele Wintertaling kwamen niet door de ballotage. Binnenkort dus toch maar een keertje terug mét 500mm.

Een complete luchtacrobatiek-voorstelling. Daar werd ik op getrakteerd toen ik vanochtend de haven in Sassenheim uitvoer.

Vlak voor de ingang van de Sassenheimervaart waren twee Bruine Kiekendieven in de lucht aan het stoeien. De eerste twee dit jaar voor mij. De rest van de ochtend stond in het teken van de Bruine Kiekendief. Overal waar ik voer vlogen zij ook. Het zullen wel vaak dezelfde beesten zijn geweest, maar toch. Ik zag er op een zeker moment vier tegelijk, dus vier zaten er in elk geval, maar in mijn gevoel waren het er meer. Ze waren zo te zien terrein aan het verkennen en andere vogels aan het pesten. Zonder duidelijke reden scheerden zij vlak over allerhande kleine vogeltjes en ganzen, die dan alle kanten op vlogen. Er werd er niet één gepakt. Play-time!

Van dat verkennen zullen ze trouwens niet echt vrolijk geworden zijn. Vrijwel alle nestplekken van vorig jaar zijn én plat gemaaid, én ontdaan van alles wat kon dienen als uitkijkpost. Kennelijk is er een Kiekendief-hater aan het werk gezet.

 

's Middags trof ik op Koudenhoorn mijn Sperwer weer aan het werk. Met een bloedvaart zigzagde hij tussen de bomen door, op zoek naar geschikt nestmateriaal. Hij trok zich van mij hoegenaamd niets aan. Maar toen hij mij na een tijdje een beetje indringend ging zitten aanstaren, ben ik toch maar doorgelopen. Hij zijn zin.

Om de hoek zag ik een vogel die ik niet direct kon thuisbrengen en achteraf een vrouwtje Keep bleek te zijn. Zie het Vogelalbum.

Wat een prachtige dag!

Een vogel ringen is tot daar aan toe, maar dit lijkt toch verdacht veel op dierenmishandeling. Je kunt mij niet wijsmaken dat het beest hier geen last van heeft. Ik kwam hem tegen in het rustgebied Koudenhoorn in Warmond.

Daar ontdekte ik trouwens ook een Sperwer die in de weer was met nestmateriaal. Die staat inmiddels op waarneming.nl, te zamen met de geringde Grauwe Gans en de twee Lepelaars die ik eerder vandaag fotografeerde in de Kooipolder in Sassenheim. Kortom een lekker dagje Kaag - voor mij wél!

Blauwe Kiekendief ♀ & Ruigpootbuizerd (juv)

De twee hoofdrolspelers op het toneel aan de Dodaarsweg in Zeewolde op één foto.

Een jong vrouwtje Blauwe Kiekendief dat een jonge Ruigpootbuizerd opjaagt. Geen topprent, maar gezien de afstand en het heiige weer een acceptabele. Wat er van de rest van de opnames is geworden zien we morgen dan wel weer. Eerst even bijtanken.

Het was rustig in de Ganzenhoek. 's Morgens lieten alleen de spechten van zich horen. De rest was muisstil. Aan het einde van de ochtend kwam Don en hebben we nog een rondje gedaan op zoek naar de Klapekster. Ook die hield zich schuil. Op de terugweg naar het parkeerterrein kwamen we ineens terecht in een zwerm piepend gevleugelte. Die bestond uit allerlei soorten mezen, Goudhaantjes, Boomkruipers en volgens mijn bescheiden mening een Kleine Bonte Specht, althans een specht van het formaat tussen Mus en Spreeuw. De diverse bewijzen waren helaas gevlogen voordat ik de ontspanknop kon indrukken. Alleen de Boomkruiper bleef lang genoeg zitten, maar die foto werd niet beter dan deze van maart 2010. Jammer trouwens dat die zittenblijver niet gelijk maar even de Taiga was, want die was er ook weer gesignaleerd. Volgende keer beter?!