Ze zitten keurig in de buurt van het nest te wachten op hun eten, de vier jonge Sperwers op de Kaag. Zodra er een prooi op het nest wordt gedropt door een van de ouders is het 'aanvalluh". Hier is dat gedoe net achter de rug en mag deze - waarschijnlijk oudste - jongeling zo te zien het eerst aan tafel. Twee tellen later is hij aan het plukken.

De jongste telg staat in het Vogelalbum.

Soms zegt één foto meer dan duizend woorden! Dit is er zo een wat mij betreft. Toen de batterij van mijn videocamera leeg was en ik nog even wat foto's ging schieten, gebeurde het. Een lucky-shot van vijf hongerige koppies die pa - met prooi - een snelle landing beletten. Nou ik kan je verzekeren dat die landing toch is gelukt. Wat rommelig en niet zijn mooiste, maar prachtig om te zien. Een mooi besluit van een middagje posten. Een middag die - bij mijn wandeling naar de Watertoren van Scheveningen - begon met de waarneming van een Torenvalk-jong dat wat op de toren aan het klooien was. De eerste 'uitvlieger' dacht ik toen nog. Hij c.q. zij moest zich aan de bliksemafleidingsdraad beethouden om niet van de koepel af te roetsjen. Intussen hield moe alles vanaf de top nauwlettend in de gaten. Kan je nagaan, toen had ik mijn camera nog niet eens uit de tas. Op het moment dat de wind even afvlakte zocht hij/zij snel het vertrouwde nest weer op.

Arno en Gerda kregen dit alles vanaf de andere kant van de toren mee, want zij stonden dáár al even. Daar waren drie jongen in beeld en wat later zagen wij er samen vier. Toen ik mijn spulletjes had geïnstalleerd en mijn eerste testopnames had gemaakt met de videocamera van Karel - en zij inmiddels waren vertrokken -, zag ik opeens een jong arriveren dat ik nog niet eerder had gespot. Dat was vijf! Een die duidelijk al wat beter uit de vleugels kon dan de krabbelaar van eerst. En te zamen met wat prooi-overdrachten en wat meeuwen-verjaag-acties was het een middagje om in te lijsten.

P.S.

  • De video-opnames blijken eigenlijk niets toe voegen aan deze foto. Die komen dus niet verder dan de 'testfase'.
  • Zie ook mijn registratie op waarneming.nl.

Een Woudaapje! Ja, dat is toch écht een vogel. Wie die naam heeft verzonnen mag Joost weten, maar het is een kleine uitvoering van de Roerdomp. Erg schuw en uiterst zeldzaam. Don had mij een tijdje terug een plek laten zien waar ze zouden moeten zitten. Toen waren ze er (nog?) niet, maar vandaag volop. Ik zag er minstens drie. Allemaal mannetjes. Soms redelijk hoog in het riet en een paar keer ook elkaar achterna vliegend. Een bijkomend ongemakje was wel dat het bijna allemaal tegen het licht in gebeurde, dus qua fotograferen was het iets beter dan knudde. Maar..ik heb ze gezien, voor het eerst van mijn leven en dat is ook veel waard. Met dank aan Don voor de tip. In het Vogelalbum staan nog een paar foto's. Even doorklikken dus.

 

Daarna nog even in het Bieslandse Bos gespeurd naar de Wielewaal, maar die hield zich stil. Daarvoor moet je dus vroeger opstaan.

 

De middagsessie werd een heel ander verhaal. Dat staat dus ook in een ander verhaal.

 

P.S. Ik bleek ook een filmpje opgenomen te hebben van een 'zingend' Woudaapje. Erg bewogen, maar misschien toch leuk.

 

Als het beest niet zo vliegensvlug was geweest, was mijn eerste foto van hem nóg mooier geworden dan deze.

Het zat zo....je gelooft het niet. Ik wilde vandaag met mijn 500 mm. een poging wagen mijn Koekoek-foto's van gisteren te verbeteren. Toen ik aankwam hoorde ik hem nog niet. Daarom besloot ik eerst even op verkenning te gaan om te voorkomen dat ik mij voor joker een breuk aan dat ding zou tillen. Nou, dat hoefde wat hem betreft mooi niet. Ik had nog geen twintig stappen - zonder camera - richting populierenbosje gezet, of daar haalde hij mij in. Alsof hij mij had zitten opwachten. Terwijl hij zich in een van de hoogste bomen ging warm zingen, speerde ik terug naar mijn auto, maakte mijn camera klaar en spoedde mij vervolgens naar het plekje op het pad waar ik hem hoopte te portretteren. Voordat ik mijn statief daar had uitgeklapt kwam hij al op de tak zitten waarop ik hoopte. Alsof hij mijn gedachten had gelezen. Hij keek mij ongeduldig aan. En juist dié foto kon ik nog niet maken. Die van drie tellen later wél. Maar toen was hij al een boompje verder gevlogen. Stuk ongeduld. Hoewel.. deze foto - de eerste van de ochtend dus - bleek achteraf toch de beste geworden te zijn. Jippie e.d.

 

De rest van mijn 'vangst van de dag' bestond uit één Bosruiter*, twee Oeverlopers en één Tureluur. Alleen de eerste twee kwamen in het Vogelalbum.

* Zie mijn determinatieverzoek en de reacties daarop.

Wie het niet gelooft moet maar op mijn computer komen kijken. Vanaf 1 mei staat de Koekoek op de elektronische agenda. En laat dit nou uitgerekend op de eerst meidag de eerste vogel zijn die ik hoorde toen ik bij de Zevenhuizerplas uit mijn auto stapte. Bovendien was hij zo vriendelijk om zo af en toe neer te dalen tot op fotografeerbaar niveau. Wat wil een mens nog meer? Nou dat kan ik je gauw vertellen: ik wilde dat ik mijn kanon bij me had gehad, want dan waren het een toppertjes geworden. Nu blijft het bij 'veel beter dan ik had'. In het Vogelalbum staat er nog een trouwens.

Aan het einde van mijn latijn ging het mannetje mij nog een beetje zieken door twee keer op zo'n drie meter langs te vliegen. Een keer zat er helaas een boompje tussen waarin hij eigenlijk wilde landen tot hij mij zag. De tweede keer verraste hij me zo dat ik van schrik vergat af te drukken. Van die dingen ja! Bovendien werd ik ook nog eens 'vreselijk' afgeleid door een Rietzanger die mij maar probeerde weg te lokken van mijn stekkie en door een paartje Blauwborst dat op het pad waarop ik stond ging foerageren.

Moe haalde het Vogelalbum. Pa en de Rietzanger konden de toets der kritiek niet doorstaan. Het was ook meer dan mooi geweest!

Ja, Bruine Kiekendieven zijn schadelijk. Zeker voor mijn boot.

Tijdens een fotoshoot met twee mannetjes boven de Kogejespolder, liep ik met een donderend geraas vast op een zinker. Dat is een buis die over de bodem van een water behoort te lopen, maar in mijn geval net iets teveel dreef. Een semi-drijver als het ware. Hij kwam klem te zitten tussen schroef en roer. Beroerd dus! Eger met zijn 'Free Willy' (voor deze ene keer omgedoopt tot 'Free Wimmy') moest eraan te pas komen om de Wittekop te bevrijden. Het leverde in elk geval onbalans in de schroefas op en dat wordt knap dokken. En daarom zijn Bruine Kiekendieven dus schadelijk! Pas er voor op! Hoe schadelijk zal morgen blijken als Wittekop in de kraan hangt. 't Zal mij benieuwen.

Behalve die twee mannetjes zaten er niet zoveel soortgenoten op de plas. Ik zag welgeteld één prooi-overdracht, maar dat was het dan ook.

Op 't Joppe tenslotte bleek het vrouwtje Sperwer nu toch wel vast op het nest te zitten. Dat lijkt dus verdacht veel op broeden. We houden het in de peiling!