Blog
Geduld is een schone zaak!
Toen het vanochtend nog grijs en grauw was, zag ik de hele groep Appelvinken hoog in de bomen. Zo schuw als wat. Ik hoefde maar naar mijn verrekijker te reiken of ze waren al vertrokken. Pas anderhalf uur later kwamen er wat durfallen terug. Ook op ruime afstand en ook zo onrustig als de pest, maar herkenbaar vast te leggen. Kijk maar.
Geduld is een schone zaak!
- Gegevens
Foto van maand januari 2017
De "Grote Jager met prooi" van 14 januari heeft de titel Foto van de Maand januari 2017 in de wacht gesleept.
- Gegevens
Op uw plaatsen...
1. De Fraters zaten keurig klaar om op de foto te gaan. Helaas was er nauwelijks licht, maar dat was niet hun schuld.
2. Daarna was de Grote Burgemeester aan de beurt. Ook die zat op zijn plaats en koos het luchtruim zodra hij mij zag. Ook hij had last van lichtgebrek, maar hij was er.
3. Aan de andere kant van de haven zaten ook de Torenvalken op hun plaats. En dat niet alleen, ze waren er "klaar" voor. Dat merkte ik toen het vrouwtje de stok op vloog en dat luid ging zitten aangeven. Aanvankelijk was mij niet helder voor wie die boodschap bedoeld was, maar het mannetje bleek binnen in de kast te zitten. Toen hij niet snel genoeg reageerde, dook ze naar binnen om hem porren. Hij peerde hem en ging op de schoorsteen zitten ruziën met de kraaien. Een afleidingsmanoeuvre?
Ik besloot door te gaan naar het Zuidelijk Havenhoofd. Van daaruit sms-te ik Marius:
"Pa en ma beide in de kast! Zij had er wel zin in zo te horen."
Marius reageerde:
"Leuk hè. Ben benieuwd wanneer we de eerste paring kunnen waarnemen."
Ik weer:
"Vandaag?"
Ik had dat laatste sms-je nog niet verstuurd of ik hoor het stel. Ze paren luidruchtig op de hoek van het Zuiderstrandtheater, recht voor mijn snufferd........Perplex (of zelfs meer dan dat, want ik vergeet gewoon te klikken)!!!!
Zij gaat zitten nagenieten en hij vliegt naar de ander hoek om zijn nagels schoon te maken en zijn veren te poetsen.
Ik bel Marius om hem deze wonderbaarlijke ontwikkeling te melden... Of hij het geloofde???? Geen idee! Ik zou in zijn geval 112 gebeld hebben: "Verwarde man..." 
4. Nadat ik bij de Torenvalken op Landgoed Oosterbeek bot vang, rijd ik langs de Gouden Bal-flat. Daar zat de Slechtvalk wél weer keurig op zijn plaats. Hij was niet helemaal bij de les, maar duttend is ook goed wat mij betreft.
Een memorabele dag dus weer..... 't Moet toch niet gekker worden!
- Gegevens
Losgewoeld
Vanuit mijn raam zie ik vanmorgen de Grote Burgemeester foerageren op vers aangespoeld zwart spul. Het lijkt wat op turfmolm. (Foto 1.) Bij nadere beschouwing blijken het stukjes hout en veen te zijn, plaatselijk doorspekt met zwaardschedes en andere schelpen. (Foto 2.)
Ik vind in Trouw de volgende beschrijving van dit fenomeen, opgetekend door Henk van Halm:
"De zee is maar een paar honderd meter verder. Hier en daar ziet de brede strook aanspoelsel zwart door stukjes hout en veen, dat er uitziet als houtskool. Het is afkomstig van diepe veenlagen, gevormd tussen vijfduizend en drieduizend jaar geleden. 'Veen op grote diepte', zoals we dat op school leerden. Tegenwoordig heet dat basisveen, omdat het in heel West-Nederland de ondergrond vormt van latere zand-, klei-, rivier- en laagveenafzettingen. Het basisveen werd gevormd toen Nederland zich verder westwaarts uitstrekte dan tegenwoordig en daarom liggen de veenlagen kilometers ver in de Noordzee.
Waar ze bloot komen, vallen ze uiteen en worden de brokken door de stroming naar het strand getransporteerd. De stukjes hout van in het veen verdronken bomen en de veenbrokjes zelf worden door het schuren over de zeebodem tot gladde schijfjes afgerond. Soms vind je een groter stuk veen met gaten erin, waar je gemakkelijk je vinger in kunt steken. Daarin hebben boormossels geleefd."
- Gegevens
Met excuses
Gisteren vloog hij drie keer pesterig voor mijn raam langs en verdween toen hij zag dat ik mijn camera pakte, de Grote Burgemeester. Vandaag maakte hij dat ruimschoots goed.
Dat begon toen ik vanmorgen voor de eerste keer mijn raam uit keek. Hij stond al op het strand op mij te wachten. De kiek werd uie en kwam niet verder dan mijn Facebookpagina. Maar goed....., hij deed zijn best.
Na de lunch ging ik het strand op en wie kwam mij tegemoet vliegen? Juist.... Of ik het leuk zou vinden als hij even over mijn huis heen zou vliegen? Dan kon ik daar een plaatje van maken! Ja, dat leek mij wel wat. En zo geschiedde.
De rest van mijn wandeling bleef hij voortdurend in mijn buurt en kwam zelfs een paar keer vlak over mij heen vliegen. Zo kan hij wel weer ja! Dat geloven ze toch nooit. (Maar gelukkig heb ik de foto's nog!)
- Gegevens