Gisteren vloog hij drie keer pesterig voor mijn raam langs en verdween toen hij zag dat ik mijn camera pakte, de Grote Burgemeester. Vandaag maakte hij dat ruimschoots goed.
Dat begon toen ik vanmorgen voor de eerste keer mijn raam uit keek. Hij stond al op het strand op mij te wachten. De kiek werd uie en kwam niet verder dan mijn Facebookpagina. Maar goed....., hij deed zijn best.

Na de lunch ging ik het strand op en wie kwam mij tegemoet vliegen? Juist.... Of ik het leuk zou vinden als hij even over mijn huis heen zou vliegen? Dan kon ik daar een plaatje van maken! Ja, dat leek mij wel wat. En zo geschiedde.

De rest van mijn wandeling bleef hij voortdurend in mijn buurt en kwam zelfs een paar keer vlak over mij heen vliegen. Zo kan hij wel weer ja! Dat geloven ze toch nooit. (Maar gelukkig heb ik de foto's nog!)