Als het beest niet zo vliegensvlug was geweest, was mijn eerste foto van hem nóg mooier geworden dan deze.

Het zat zo....je gelooft het niet. Ik wilde vandaag met mijn 500 mm. een poging wagen mijn Koekoek-foto's van gisteren te verbeteren. Toen ik aankwam hoorde ik hem nog niet. Daarom besloot ik eerst even op verkenning te gaan om te voorkomen dat ik mij voor joker een breuk aan dat ding zou tillen. Nou, dat hoefde wat hem betreft mooi niet. Ik had nog geen twintig stappen - zonder camera - richting populierenbosje gezet, of daar haalde hij mij in. Alsof hij mij had zitten opwachten. Terwijl hij zich in een van de hoogste bomen ging warm zingen, speerde ik terug naar mijn auto, maakte mijn camera klaar en spoedde mij vervolgens naar het plekje op het pad waar ik hem hoopte te portretteren. Voordat ik mijn statief daar had uitgeklapt kwam hij al op de tak zitten waarop ik hoopte. Alsof hij mijn gedachten had gelezen. Hij keek mij ongeduldig aan. En juist dié foto kon ik nog niet maken. Die van drie tellen later wél. Maar toen was hij al een boompje verder gevlogen. Stuk ongeduld. Hoewel.. deze foto - de eerste van de ochtend dus - bleek achteraf toch de beste geworden te zijn. Jippie e.d.

De rest van mijn 'vangst van de dag' bestond uit één Bosruiter*, twee Oeverlopers en één Tureluur. Alleen de eerste twee kwamen in het Vogelalbum.

* Zie mijn determinatieverzoek en de reacties daarop.