Diezelfde Michel van gisteren had mij getipt dat ik vandaag op de Pier moest zijn gezien de weersvoorspellingen.
En inderdaad, er was behoorlijk wat te zien. Vaak ver weg, maar heel af en toe dichtbij genoeg voor een bewijsplaatje.
De Kleine Jager en de Vale Pijlstormvogel, die ik wist te kieken, had ik nog niet in mijn verzameling, dus daar was ik wel blij mee. Maar ook voor deze twee en voor de Zeekoet geldt, net als gisteren: volgende keer graag dichterbij! (Zie ook mijn registraties op waarneming.nl. Met dank aan Leo en de andere trektellers, anders had ik ze nooit kunnen duiden (als ik ze dan al gezien had).)
Ik was vanochtend op de Kaag op zoek naar de jonge Koekoek die ik gezien meende te hebben op de Lakerpolder, toen er ineens een Koekoek-achtige vogel vanaf diezelfde Lakerpolder overvloog naar de Kogjespolder*. Een véél lichtere buik, een vleug donkerrood in de vleugel en meer contrast in zijn verenpak dan een volwassen of jonge 'gewone' Koekoek, volgens mij een wat anders gevormde staart en op zijn witte kop een zwart petje. Ik kreeg hem goed in de kijker en dacht meteen aan een Kuifkoekoek, maar kan het niet bewijzen. Ik heb hem nog een paar keer in de rand van de Kogjespolder van wilg naar wilg zien vliegen*, maar een foto heb ik er helaas niet van kunnen maken. (* Link naar het bijbehorende kaartje.)
Ik heb lang getwijfeld of ik dit wel op mijn site moest zetten, omdat ik het niet met foto's kan staven, maar waarom ook niet. Het kan best eens een unieke waarneming geweest zijn tenslotte, toch? Als het iets beter weer wordt ga ik een nieuwe poging doen hem terug te vinden en dan gelijk te kieken, dus wie weet t.z.t. meer.
(Illustratie van Wikipedia.)
Toen ik richting 't Joppe voer, landde deze Kleine Mantelmeeuw vlak bij mijn boot om de tegenspartelende Spreeuw de baas te kunnen. Een luguber gezicht, maar ja zo gaat dat in de natuur. Effe verzuipen en dan naar binnen werken. Of het uiteindelijk is gelukt heb ik niet meer kunnen zien, want hij moest regelmatig verkassen om de kapers van de kust te houden. Een tweede foto staat in het Vogelalbum.
Een wat vrediger tafereel trof ik op de Lakerpolder. Daar landden vier Lepelaars zonder enge beestjes op hun lepel. Dat zie ik toch liever.
Zie voor de exacte locaties van deze laatste twee waarnemingen mijn registraties op waarneming.nl.
Het Bruine Kiekendief-nest aan de ingang van de Sassenheimervaart heeft tenminste één jong opgeleverd. Vanmorgen zag ik het stel druk in de weer met het invliegen van prooi voor het inmiddels vliegvlugge jong. De overdracht daarvan moest nog duidelijk geoefend worden, maar de bedoeling was goed. (Zie de diapresentatie - klik eventueel op het YouTube-logo voor een grotere versie).
Aan het einde van mijn vaardag zag ik zo'n zelfde tafereel ook boven het Bruine Kiekendief-nest op de Noordpunt van de Kogjespolder. Daar waren echter tenminste drie hongerige snavels te vullen en ook daar verliep de prooioverdracht verre van vlekkeloos. Wél erg leuk om te zien en te horen.
Tussen die bedrijven door was het op de Lakerpolder ook een drukte van belang. Ik schat een duizend Grauwe Ganzen, met daartussen twee Lepelaars, een Buizerd, twee Bruine Kiekendieven, tientallen Kievieten, een Purperreiger en allerhande steltlopertjes. Boven de polder cirkelden tijdens mijn lunchpauze twaalf Ooievaars en ook de Torenvalk die mij altijd om die tijd komt bezoeken was present. De jonge Koekoek, waar ik eigenlijk naar op zoek was, heb ik echter nog niet getroffen. In de randen van de polder, waar ik er toch wel een verwacht, was het betrekkelijk stil.
Een prachtige dag en onbegrijpelijk dat ik vrijwel de enige was op de plas, terwijl het midden in de vakantietijd is en prachtig watersportweer was. Maar ik vind het best zo. Laat mij maar stilletjes genieten.
Ze zitten keurig in de buurt van het nest te wachten op hun eten, de vier jonge Sperwers op de Kaag. Zodra er een prooi op het nest wordt gedropt door een van de ouders is het 'aanvalluh". Hier is dat gedoe net achter de rug en mag deze - waarschijnlijk oudste - jongeling zo te zien het eerst aan tafel. Twee tellen later is hij aan het plukken.
De jongste telg staat in het Vogelalbum.
Soms zegt één foto meer dan duizend woorden! Dit is er zo een wat mij betreft. Toen de batterij van mijn videocamera leeg was en ik nog even wat foto's ging schieten, gebeurde het. Een lucky-shot van vijf hongerige koppies die pa - met prooi - een snelle landing beletten. Nou ik kan je verzekeren dat die landing toch is gelukt. Wat rommelig en niet zijn mooiste, maar prachtig om te zien. Een mooi besluit van een middagje posten. Een middag die - bij mijn wandeling naar de Watertoren van Scheveningen - begon met de waarneming van een Torenvalk-jong dat wat op de toren aan het klooien was. De eerste 'uitvlieger' dacht ik toen nog. Hij c.q. zij moest zich aan de bliksemafleidingsdraad beethouden om niet van de koepel af te roetsjen. Intussen hield moe alles vanaf de top nauwlettend in de gaten. Kan je nagaan, toen had ik mijn camera nog niet eens uit de tas. Op het moment dat de wind even afvlakte zocht hij/zij snel het vertrouwde nest weer op.
Arno en Gerda kregen dit alles vanaf de andere kant van de toren mee, want zij stonden dáár al even. Daar waren drie jongen in beeld en wat later zagen wij er samen vier. Toen ik mijn spulletjes had geïnstalleerd en mijn eerste testopnames had gemaakt met de videocamera van Karel - en zij inmiddels waren vertrokken -, zag ik opeens een jong arriveren dat ik nog niet eerder had gespot. Dat was vijf! Een die duidelijk al wat beter uit de vleugels kon dan de krabbelaar van eerst. En te zamen met wat prooi-overdrachten en wat meeuwen-verjaag-acties was het een middagje om in te lijsten.
P.S.
Een Woudaapje! Ja, dat is toch écht een vogel. Wie die naam heeft verzonnen mag Joost weten, maar het is een kleine uitvoering van de Roerdomp. Erg schuw en uiterst zeldzaam. Don had mij een tijdje terug een plek laten zien waar ze zouden moeten zitten. Toen waren ze er (nog?) niet, maar vandaag volop. Ik zag er minstens drie. Allemaal mannetjes. Soms redelijk hoog in het riet en een paar keer ook elkaar achterna vliegend. Een bijkomend ongemakje was wel dat het bijna allemaal tegen het licht in gebeurde, dus qua fotograferen was het iets beter dan knudde. Maar..ik heb ze gezien, voor het eerst van mijn leven en dat is ook veel waard. Met dank aan Don voor de tip. In het Vogelalbum staan nog een paar foto's. Even doorklikken dus.
Daarna nog even in het Bieslandse Bos gespeurd naar de Wielewaal, maar die hield zich stil. Daarvoor moet je dus vroeger opstaan.
De middagsessie werd een heel ander verhaal. Dat staat dus ook in een ander verhaal.
P.S. Ik bleek ook een filmpje opgenomen te hebben van een 'zingend' Woudaapje. Erg bewogen, maar misschien toch leuk.