Toen ik aan kwam in Katwijk aan de Rijn zat de Hop op een pad tussen de flats. Daar maakte ik alvast twee bewijskiekjes en ging toen snel mijn grote lens halen. Daar wilde hij echter niet op wachten en vloog intussen naar de Zanderij aan de andere kant van de Provinciale weg. Er was hem kennelijk veel aan gelegen om mooi op de foto komen, want hij nam daar twee keer uitgebreid een zand/grindbad. Bij een van die keren toverde hij al zijn veren tevoorschijn, inclusief de indrukwekkende kuif. En ik was er klaar voor. Kijk maar hierboven.
P.S.: Deze foto werd trouwen ook verkozen tot Foto van de Maand september 2013.
Opeens vloog deze Purperreiger vlak voor mijn boot op uit de kant. Ik kon nog net mijn camera pakken voordat hij verdwenen was. Een fraaie verschijning.
Ik was daar in Lisse in de hoop iets franjepootachtigs te kunnen ontdekken in de ondergelopen bollenveldjes. Helaas. Ik kwam niet verder dan vier Kemphanen en een stuk of dertig Bonte Strandlopertjes. De foto's daarvan zijn het bekijken helaas niet waard. Te ver weg voor het mooi.
Vanochtend op weg naar mijn boot toch nog even aangelegd in Katwijk. Helaas, geen Roze Spreeuw. Wél op aanwijzing van Frank van Duivenvoorde deze Sneeuwgors kunnen kieken. Op de basaltblokken rond de Buitenwatering. Ook leuk toch?
Hans had hem ook gefotografeerd en vroeg mij of ik een uitspraak durfde te doen over het geslacht van het beestje. Nou, ik gok op een mannetje gezien het wit rond de zwarte duimvleugel, maar het is een twijfelgeval. Om het zeker te weten heb ik toch écht een 'open vleugeltje' nodig (zie mijn eigen aanwijzingen) en die zat er in onze series helaas niet bij.
Als Casper en Joost er niet hadden gestaan, had ik hem waarschijnlijk nooit gevonden. Hij - de (zeldzame) jonge Roze Spreeuw - zat namelijk in zijn eentje in de Vlierbessenstruiken onder aan 'De Puinhoop' in Katwijk aan Zee. Ik zou hem gezocht hebben in een groep Spreeuwen.
Hij staat er aardig op voor zo'n eerste ontmoeting. Zoals je trouwens ziet is er helemaal niets rozes aan deze vogel. Dat komt pas als hij volwassen is. Kijk hier maar.
De vogeltrek begint op gang te komen. Behalve de ca. honderddertig Lepelaars van afgelopen woensdag, zag ik de afgelopen dagen al erg veel Grote Sterns voorbij komen. Vandaag weer dus. Maar nu zag en hoorde ik bovendien voor het eerst deze herfst behoorlijk wat groepen kleine vogeltjes over de boulevard voorbij piepen. Afgaand op de trektel-resultaten van vandaag waarschijnlijk Graspiepers. Die bleken nauwelijks te kieken, dus beperk ik mij tot dit bewijsplaatje van een jonge Grote Stern op doorreis. Het fotogeniekere spul, zoals Jagers (boven zee) en Valken (op hun bekende stekken), bleef helaas buiten (mijn) beeld.
Ik was nog niet op de Pier, of ik zag boven de duinen nabij het Carlton Beach-hotel en hele grote groep Lepelaars aankomen. Eerst in een V-formatie, boven de boulevard overgaand in een lange lijn. Op de foto heb ik er al zo'n vijfenveertig, maar er voor en er achter zaten er nog behoorlijk wat. Die pasten er niet meer op. Totaal ergens tussen de zestig en tachtig schat ik.
Mijn drie kwartiertjes Pier werden verder een fiasco. Eerst niets meer - behalve een volgwolk meeuwen achter een visserman - en toen regen. Na de bui haakte ik af om thuis te gaan lunchen. Op de boulevard aangekomen vloog er voor mij uit weer zo'n formatie Lepelaars. Ik schat een kleine zestig.
Thuisgekomen besloot ik voor de lunch nog even met de auto naar de haven te rijden. Op het Noordelijk Havenhoofd trof ik Thea en wederom .... Lepelaars. Nu beduidend minder: tien. Maar toch. Mijn camera zat nog in de tas. Gelukkig wist Thea ze te platen. Hier haar foto.
Voor één dag waren het er dus veel, heel veel! Op waarneming.nl hield ik het op 130. Slechts twee keer eerder werden er vanaf de Vulkaan nog grotere groepen op één dag geteld.