Je hoeft dus helemaal niet naar Haarlem voor Bosuilen en Sperwers. Je vindt ze ook gewoon in het Haagse Bos.

Arno maakte mij gisteren attent op een Bosuilen-waarneming. Gelukkig was de familie zo sportief om in dezelfde boom te blijven zitten totdat ik ze had gekiekt. Eerst zag ik alleen de oudervogel, maar toen ik na een rondje rond het perceel, de boom van de andere kant benaderde, zag ik ook de vier uilskuikens. Ze probeerden zelfs met z'n alle op één foto te komen. Maar ja, erg luisteren deden ze dan weer net niet. Eerst was de ene uit beeld, dan moest de ander net krabben, maar uiteindelijk kwamen ze er bewijsbaar op. Kijk maar. Een leuk dagje uit van de Stichting.

Toen ik trouwens het bos bijna uit was, hoorde ik de Sperwer. Hij had zijn nest vlak boven mij, bleek. Of wat ik zag een voedseltransport was of het aandragen van nestmateriaal, kon ik in de gauwigheid niet zien. Hij landde kort, ik hoorde gekekker en hij vloog weer door. Ik kwam er (nog) niet achter, maar het broedseizoen is nog lang!

 

Nu ik als laatste een diaserie van de Bruine Kiekendieven had geplaatst, ging de Sperwer zich uitsloven om ook mooi op de kiek te komen. Jaloers zeker! Maar ik vind het prima!

Ze zijn nog weinig serieus, de Bruine Kiekendieven op de Kaag. Ik trof vandaag vier stellen bij evenzoveel broedterritoria. En alle vier waren ze meer aan het klooien dan aan het nestbouwen c.q. eieren leggen. Dat komt nog wel. Eerst even gewoon genieten van elkaar en van het mooie weer. En gelijk hebben ze.

In tegenstelling tot het vrouwtje Torenvalk (zie aldaar), was vrouwtje Sperwer wél actief. Ze kwam regelmatig met takjes aanvliegen om het nest eindelijk eens af te maken. Pa was in geen velden of wegen te bekennen. Misschien voor het eten aan het zorgen?

Ik kreeg trouwens te horen dat er wellicht sprake is van twéé vrouwtje, een grijs en een (jong?) bruin. Even in de gaten houden dus.

Elfred had mij geattendeerd op wat uilen in Haarlem. Dat bleken - op basis van zijn foto's - Bosuilen te zijn. Die stonden op het menu voor vandaag. Maar waar ik mee thuiskwam waren geen Bosuilen maar Sperwers. Ik ontdekte eerst hun nest in aanbouw en vlak daarop het bijbehorende stel. Het werd een mooie serie. En die Bosuilen? Die komen ook nog wel eens in beeld hoop ik.

Luid alarmerend kwam hij mij al boven de Sassenheimervaart tegemoet vliegen, de Bruine Kiekendief. Hij was duidelijk van slag. Hij vloog mij voor naar zijn poldertje en daar zag ik wat zijn verontrusting veroorzaakte.

Er lag een Allcraft-achtig aluminiumbootje 'Slabak II' in zijn rietkaag. Even later ontwaarde ik ook twee mannen die - het riet vertrappend - dwars door zijn territorium struinden. Ze vertrokken gelukkig vrij snel, maar ik baalde bijna nog erger dan de Kiek. Rare mannen.

 

Zwarte Ibis

Ook in de Poelgeestpolder trof ik twee rare mannen. De eerste was Fred! Hij gebaarde en schreeuwde dat als ik iets terug zou steken ik een nieuwe bootsoort zou kunnen scoren: een Zwarte Ibis. En jawel, ik zag hem. Hij kwam redelijk op de kiek. Dan wel niet vanuit de boot - want die had ik inmiddels met hulp van Fred afgemeerd - maar toch. De andere man was Harald. Wat een toeval! Samen met hem zag ik een vogel opvliegen, even landen op een slikje om direct weer op te vliegen om dekking te zoeken in het riet. Mijn eerste reactie was: Bokje. We zullen het helaas nooit zeker weten; voor de bewijsfoto ging het veel te snel.

Flink bijgebept met Fred. Hoofdzakelijk over zijn Slechtvalken op de nabij gelegen zendmast. Werd het toch nog gezellig!

En op de terugweg naar de haven aardig wat Bruine Kiekendieven. Baltsend, stoeiend, vechtend, jagend en een zelfs achternagezeten door een Grauwe Gans. Het moet toch niet gekker worden!