© Ingrid van Biljouw

"Hé, ga je alweer vogelen?", vroeg een buurvrouw mij vanochtend. "Ja. Ik ga op de haven even kijken of ik een Burgemeester kan scoren voordat het gaat regenen."

Daar aangekomen twijfelde Ingrid - die ik onderweg was tegengekomen - of er wel iets te kieken zou zijn. Ook haar gaf ik aan voor een Burgemeester te gaan. Ja, ja. En nog geen minuut later hadden wij er een. Ingrid was gelukkig eerder tot vuren gereed dan ik. Bij mij moest het kapje er nog af en de belichting nog worden bijgesteld. Zij had dus de foto's en ik wat bewijskiekjes dat hij wegvloog richting Fuutlaan. Maar hij staat erop! Kijk maar.

De mooie prenten van deze - volgens mijn bescheiden mening een 1ste winter Kleine Burgemeester - zijn dus van Ingrid, waarvoor dank!

Ze zitten er al een hele poos, de erg zeldzame Grote Kruisbekken in het Groesbeekse Bos. Daar zag ik ze - dankzij John, mijn particulier chauffeur en natuurgids voor één dag - vandaag voor het eerst van mijn leven. Een nieuwe soort dus: 259!

Aanvankelijk leek het er op dat ik mij tevreden moest stellen met wat ver-weg-plaatjes van Grote Kruisbekken in de boomtoppen. Toen kwam daar gelukkig nog een - niet in het reisprogramma opgenomen - ontmoeting met een Klapekster bij. Maar als 'klap' op de vuurpijl landde de groep om 13:42 uur toch in de boom waar John ze tijdens zijn vorige bezoek ook al had gezien.

Hij voorspelde dat ze er schuin onder zouden gaan drinken van het regenwater in het plaatselijke karrenspoor. En jawel, toen wij daar onze posities hadden betrokken, deden ze netjes wat er van hen verwacht werd.

Prima-de-luxe! En klikken maar. 

Boven een drinkend mannetje en onder één mannetje omringd door drie vrouwtjes. In het Vogelalbum staan er nog een stuk of wat. Daar staat er ook een bij waarop je een vrouwtje met drie zéér verschillend gekleurde mannetjes kunt zien, kijk maar.

Met dank dus aan John!

 

Er waren vandaag door de windkracht acht aardig wat Dwergmeeuwtjes de Buitenhaven verzeild geraakt. Ik kon de camera nauwelijks stil houden, maar wist er toch nog wat bewijsplaatjes uit te persen. Kijk maar.

En de Roodkeelduiker? Die zwom op zijn vertrouwde stekkie in de zwaaikom.

Hij durft nog niet zo goed dichterbij te komen, de Roodkeelduiker in de zwaaikom. Maar hij staat er toch al redelijk op, al zeg ik het zelf. En hij heeft daarbij mooi laten zien dat hij wél helemaal onbevlekt is en dat de binnenkanten van zijn vleugels wél prima in orde zijn in tegenstelling tot bij zijn voorganger. De komende dagen ga ik kijken of hij mij wat meer wil gaan vertrouwen, zodat het zin heeft het kanon in stelling te brengen. Dus houd deze site in de peiling, wie weet wat voor moois er binnenkort nog te zien is!

Er is weer een verse Roodkeelduiker tussen de havenhoofden verzeild geraakt. Ook deze oogt niet geheel fris. Hij heeft zijn ogen te veel dicht naar mijn zin. We zullen hem in de gaten houden.

En toen waren het er nog maar achttien. Tenminste als je ervan uit gaat dat er maximaal vierentwintig Huiskraaien in Nederland hebben gezeten. Een snelle rekensom leert dus dat er inmiddels zes minder zijn. Die zijn onlangs weggevangen en hebben een spuitje gekregen.

Dat hoorde ik vanmiddag in Hoek van Holland van Peter die voor de NRC•Next een fotoreportage maakt rond het dossier 'Huiskraai'. Een en ander is trouwens ook te lezen op deze internetbijdrage, dus ik verklap geen geheim.

Ik maakte deze foto's van de overgebleven vogels.