Blog
Het Leidse viertal vliegt!
Ze zijn toch nog steeds met z'n vieren, de jonge Slechtvalken in Leiden en ze 'vliegen' sinds vandaag alle vier! Ik kiekte vanochtend het derde vrouwtje [BBS] dat gisteren nog spoorloos leek.
Toen ik vanmorgen om 11:30 uur arriveerde, was het jonge mannetje boven op het dak een prooi aan het plukken. Daar moet hij toch vliegend gekomen zijn, zou je zeggen.
Toen hij mijn camera zag, liet hij even zijn ring [BEC] zien, zodat ik wist met wie ik te maken had.
Datzelfde deed de - als vermist te boek staande - schone slaapster een etage lager. Aanvankelijk pittend in het zonnetje, maar direct bereid mij ook haar ring [BBS] te laten zien. Een hele geruststelling dus; ze leeft!
Waarschijnlijk was zij gisteren al aan het buitenspelen en daarom toen buiten beeld. Zij was vandaag ook degene die het best kon vliegen. Ze maakte zowaar al een rondje rond de pijp. Duidelijk een dagje voorsprong op de rest dus.
De oudervogels zaten bijna mijn hele wacht in de pijp en kwamen er alleen uit om af en toe een meeuw op zijn donder te geven of om een hoog overkomende Buizerd te laten weten dat hij beter door kon vliegen.
Pas in de loop van de middag kwam een van hen met een prooi op de proppen. Meer voor eigen consumptie zo te zien, dan als voer voor de koters, maar goed.
Van de twee andere de hele ochtend geen spoor, totdat ik na de lunch een rondje om het gebouw ging maken en er twee op de straatkant zag, het jonge vrouwtje [BBU] en, aan het formaat te zien, het jonge mannetje.
Een collega vogelaar trof vlak daarna nog het derde jonge vrouwtje [BBT] op een brandtrap op de achterkant van het gebouw (gerekend vanaf de nestbak). Die zat te puzzelen hoe zij daar nou weer weg moest komen met al die spijlen. Mijn advies: je gewoon laten vallen en dan je vleugels uitspreiden! Dat werkt meestal.
Ik vertrok om 15:00 uur (ik heb kennelijk wat met ronde tijden).
Leuk om dit Leidse zestal een dagje mee te maken en het ritje meer dan waard!
- Gegevens
Het zijn er zes!
Geen vijf, maar zes jonge Torenvalken in Duindorp. Marius heeft vanmorgen hun snaveltjes kunnen tellen. Een nieuw record dus voor dit stel. In 2012: drie, in 2013 en 2014: vijf en nu dus zes!
Ik kreeg er later op de ochtend helaas maar vier tegelijk op de kiek. Ze hadden het trouwens vreselijk heet en stonden vaak met open snavel. Nog even volhouden. Morgen is het al weer over.
Opvallend was voorts de moeite die de oudervogels hadden om prooi te bemachtigen. Ik zag maar één dropping van een hagedis en verder zo'n twee uur alleen maar bidden en niets vangen. Frustrerend. Dat moet niet te lang duren.
- Gegevens
Interessant maar niet spectaculair
Pa Bruine Kiekendief uit de Hellegatspolder had het vanochtend aan de stok met de familie Buizerd. Kennelijk had een van hen de prooi van hem gepikt en dat pikte hij weer niet. Op een gegeven moment liet de Buizerd het toch maar vallen, waarop ma Kiek aan kwam speren om het lekkere hapje uit het weiland op te pikken en mee te nemen naar haar uitkijkpost bij haar nest. Toen was de vrede gauw getekend en kon de vijf man sterke Buizerdfamilie weer door met de vlieglessen.
Ma Torenvalk werd er in haar nestkast niet heet of koud van. Ze hield het - wat je noemt - belangstellend in de gaten.
(Onderstaande foto's zouden best bij bovenstaand verhaaltje hebben kunnen horen, maar doen dat niet. Zij hebben hun eigen verhaal.)
Later op de dag kiekte ik de Bruine Kiekendieven van de Kogjespolder. Moe vloog vlak langs op weg naar de prooioverdracht.
Terug op de jachthaven zat het vrouwtje Torenvalk nog steeds netjes in haar nestkast en liet zich gewillig kieken. Ze zit nog op schema.
Spectaculairder was het niet vandaag, maar wél lekker.
- Gegevens
Foto van de maand mei 2015
'Paalhoppende Koekoek'. Die foto is dé Foto van de maand mei geworden. Op een tweede plek staat de vervolgfoto: En los! Op de derde plek is deze maand geëindigd de Bijeneter. Niet omdat die technisch zo goed is, maar omdat de vogel zo bijzonder is. Vandaar.
- Gegevens
Jongen, jongen, jongen
Het waren er zeker vier, de jonge Ransuilen. Ze lieten zich prima bekijken, daar in Zoetermeer. Veel beter dan - eerder op de ochtend - de Torenvalken op Duindorp. Daarvan weet ik ook nog steeds niet zeker hoeveel het er nou zijn. Vier of vijf.
Dankzij Jan maakte ik kennis met de Zoetermeerse uilskuikens. Bedankt Jan. En een leuke bijvangst was een stelletje jonge Blauwborsten dat op diezelfde locatie rondscharrelde en werd gevoerd. Jammer dat we beperkt waren in onze tijd, anders hadden we daar nog aardig wat prenten kunnen schieten. Wie weet later in de week....
- Gegevens