Hij zat in een kartonnen doos op mij te wachten, de laatst uitgevlogen Torenvalk. De bemanning van SCA-stand had hem op de grond gevonden en veiliggesteld.
Niet wetende wat voor vogel het was en onzeker over zijn conditie hadden zij inmiddels de Dierenambulance gebeld. Voordat die er echter was, kwam ik - op aanwijzing van Maarten - in beeld. Ik heb de jongeling vervolgens in het oude zendercomplex op het dak gezet tussen zijn nestgenoten. Die zaten al een welkomstpiepshow voor hem te geven voordat de doos goed en wel open was. Hij vloog rechtstreeks naar de dichtsbijzijnde schoorsteen, alwaar hij zowat werd aangevlogen door zijn familie, inclusief pa. Een vertederd slot van zijn 'maiden flight'. Met dank aan SCA - Care of Life.
En hoe het met de twee vermisten van gisteren gaat? Geen flauw idee. Zowel in het duin als op het festivalterrein en omgeving zijn zoveel verstopplekjes, dat ik het overzicht kwijt ben.
De kast is in elk geval vóór de start van het festival leeg en mijn 'dienst' daarmee beëindigd. Ik blijf ze wél tellen de komende dagen. Wie weet, is het stel nog wel compleet!
Kiekjesdief vraagt - ook namens ma Torenvalk - uw aandacht voor het volgende. Sinds woensdag 17 juni om ca. 11:04:58 uur wordt vermist de jonge Torenvalk 'Dreumes'. Hij verliet rond die tijd in slaperige toestand de schoorsteen van het voormalige sluiswachtershuis aan de Kranenburgweg 200 - 202. Sindsdien is er van hem niets meer vernomen. Een ongeluk wordt gevreesd. Ook van een van zijn andere gezinsleden ontbreekt elk spoor. Mocht u een van hen aantreffen, gelieve dat te melden op 06-23237041. Einde bericht.
Dat het niet mijn dag zou worden, werd al duidelijk toen ik vanochtend de parkeergarage wilde uitrijden. Lekke band. Daarna bleek mijn plekje op het terrein onbereikbaar te zijn, zette ik mijn auto twee keer op een plek buiten de hekken waar hij ook weer weg moest en bleek Dreumes gevlogen en buiten beeld te zijn.
Ik kwam hem (even, zou later blijken) op het spoor toen ma een patrouillevlucht boven het Marechaussee-huisje uitvoerde. Daar lag hij. Volledig voor pampus op een schoorsteen.
Intussen kreeg Wammus ontbijt op bed. Pa bracht hem een muisje.
Zoals Marius ook constateerde, kan Wammus omgedoopt worden tot Maffus. Om de zoveel tijd kreeg hij een paar dwaze minuten waarin hij luid piepend, met muis in zijn snavel, door de nestkast ging rennen, alsof hij Dreumes wilde gaan voeren. Last van eenzaamheid waarschijnlijk.
Dreumes kwam inmiddels weer tot leven, vloog naar een andere schoorsteen op hetzelfde dak en liet zich om 11:04:58 uur voor het laatst fotograferen. Sindsdien is hij spoorloos. De Chef Buitendienst Maarten rapporteerde mij wel (rijkelijk laat helaas) dat hij er een op de grond had gezien onder het nest, tussen de tenten. Mijn zoektocht aldaar leverde niets meer op.
's Middags in het duin trof ik ma (foto) die - heel ver weg - op het dak van het zendkantoor drie jongen van eten voorzag. Waar nummer vier was werd helaas ook niet duidelijk.
Met slechts vier van de zes jongen nog in beeld - een in de kast en drie in het duin - sloot ik deze dag af. Uiterst onbevredigend dus, maar wie weet liggen de twee vermisten ergens lekker te dutten. Hopen maar. Ga ik nu ook doen!
Kiekjesdief vraagt - ook namens ma Torenvalk - uw aandacht voor het volgende. Sinds woensdag 17 juni om ca. 11:04:58 uur wordt vermist de jonge Torenvalk 'Dreumes'. Hij verliet rond die tijd in slaperige toestand de schoorsteen van het Marechaussee-huisje aan de Kranenburgerweg. Sindsdien is er van hem niets meer vernomen. Een ongeluk wordt gevreesd. Ook van een van zijn andere gezinsleden ontbreekt elk spoor. Mocht u een van hen aantreffen, gelieve dat te melden op 06-23237041. Einde bericht.
Dat het niet mijn dag zou worden, werd al duidelijk toen ik vanochtend de parkeergarage wilde uitrijden. Lekke band. Daarna bleek mijn plekje op het terrein onbereikbaar te zijn, zette ik mijn auto twee keer op een plek buiten de hekken waar hij ook weer weg moest en bleek Dreumes gevlogen en buiten beeld te zijn.
Ik kwam hem (even zou later blijken) op het spoor toen ma een patrouillevlucht boven het Marechaussee-huisje uitvoerde. Daar lag hij. Volledig voor pampus op een schoorsteen.
Intussen kreeg Wammus ontbijt op bed. Pa bracht hem een muisje.
Zoals Marius ook constateerde, kan Wammus omgedoopt worden tot Maffus. Om de zoveel tijd kreeg hij een paar dwaze minuten waarin hij luid piepend, met muis in zijn snavel, door de nestkast ging rennen, alsof hij Dreumes wilde gaan voeren. Last van eenzaamheid waarschijnlijk.
Dreumes kwam inmiddels weer tot leven, vloog naar een andere schoorsteen op hetzelfde dak en liet zich om 11:04:58 uur voor het laatst fotograferen. Sindsdien is hij spoorloos. De Chef Buitendienst Maarten rapporteerde mij wel (rijkelijk laat helaas) dat hij er een op de grond had gezien onder het nest, tussen de tenten. Mijn zoektocht aldaar leverde niets meer op.
's Middags in het duin trof ik ma (foto) die - heel ver weg - op het dak van het zendkantoor drie jongen van eten voorzag. Waar nummer vier was werd helaas ook niet duidelijk.
Met slechts vier jongen nog in beeld - een in de kast en drie in het duin - sloot ik deze dag af. Uiterst onbevredigend dus, maar wie weet liggen de twee vermisten ergens lekker te dutten. Hopen maar. Ga ik nu ook doen!
Vanmorgen zaten er nog maar twee jonge Torenvalken in de kast op het Norfolkterrein. Dreumes en Wammes. Het duurde even voor de andere vier in beeld waren. Er bleek er een op de schoorsteen van het Marechaussee-huisje bij de ingang van het terrein te zitten (foto boven). De andere drie waren neergestreken in de GSM-antennes aan de ontluchtingspijp in het duin. Die waarneming kreeg ik telefonisch door van John en Ruud, de 'verkenners van de dag'.
Toen Dreumes en Wammes om half een in hun nest in slaap gevallen waren, kon ik weg. Een echte pauze was mij echter niet vergund, want op mijn afsluitende verkenningsrondje rond het festivalterrein, stuitte ik op een jonge Zilvermeeuw die werd aangevallen door twee Zwarte Kraaien. Het beestje had het niet meer en zou het loodje gelegd hebben als een langslopende sportvisser de vechtenden niet gescheiden had. Kwam mijn vogelkratje toch nog van pas. Nu voor een gewondentransport naar het vogelasiel De Wulp. Daar bleek het jong weinig anders te mankeren dan een gedeukt imago, honger en wat schrammen. Die red het dus wel.
Daarna - toch nog even terug op de Houtrustweg - zag ik de vier vliegvlugge jongen in het duin. Soms op het dak van het oude zendgebouw (foto 2.) of uitgeteld op de ontluchtingspijp (foto 3.) en soms op de palen van de afrastering. Het vliegen gaat ze prima af en het landen meestal ook. Af en toe nog een noodlanding tegen de pijp, maar nooit met schadelijke gevolgen. Die redden zich dus prima. En omkomen van de honger zullen ze ook niet. Ze kregen van zowel pa als moe zo vaak prooi, dat ze die soms onaangeroerd lieten liggen.
En toen ik om 15:45 uur écht afnokte, lagen Dreumes en Wammes nog vredig in hun nest.
Morgen zien we verder! (En kijk intussen ook nog even naar TV West!)
Ze waren nog steeds niet gevlogen, de drie nestjongen in de Torenvalkennestkast op het Norfolkterrein. Ze deden vanmorgen af en toe wel een 'soort van poging', maar doorzetten ho maar.
De drie vliegvlugge jongen kregen wij aanvankelijk niet in beeld. Op het dak van het Zuiderstrandtheater zouden ze vast niet meer zitten, want daar was de festivalkoorts inmiddels ook toegeslagen. Er waren daar twee bergbeklimmers bezig aan een muur-groot spandoek.
Een prooi-aanvoer naar de ontluchtingspijp in het duin onthulde de clou. Daar zat er vast een. John's onderzoek ter plekke wees uit dat het er niet één was, maar dat ze daar alle drié zaten. Netjes op een rijtje. Een nog knabbelend aan zijn zojuist ontvangen prooi; een vogeltje. Ze waren dus de drukte op het Volvo Ocean Race-festivalterrein ontvlucht en bekeken het allemaal vanaf een afstandje. (Zie voor hun uitzicht de foto van Jan.) Gelijk hebben ze. Nog veiliger ook. Hoewel, met al die vossen??
En daarmee is het verhaal van vanochtend eigelijk wel verteld. (Zie het beeldverslag in de diashow.) Ieder bleef zitten waar hij zat. Alleen de ouders deden druk. Die waren constant - net als gisteren - aan het jagen, aanvoeren en de no-fly-zone schoon houden.
Dan misschien morgen? Anders moeten ze zo zachtjes aan toch écht op hongerdieet, dan komen ze vanzelf. We zullen zien.