De Zanglijster leek ergens bang voor te zijn. Kennelijk zag hij ze vliegen; wij gelukkig niet!
De Zilverplevier is - met één stem verschil - verkozen tot dé Vogelfoto van de maand september. Dank voor je stem.
Ik hoopte vurig dat het geen Koningseidervrouwtje* zou zijn, dat vanochtend bij het Noordelijk Havenhoofd dreef. En nee hoor, gelukkig een jonge gewone Eider. Pffff... is dat boffen!
Het jong was in gezelschap van deze Rotgans en
van onze eigen Zilverplevier. Die hield de zaak vanaf de kant in de gaten (als hij niet sliep).
Een illuster trio.
Een vretende Torenvalk en een biddende Buizerd. Dat was de magere oogst van een dagje Kaag. Er komen niet altijd Zwarte Ooievaars langs tenslotte.
Niet gek dat Jan hem bijna over het hoofd zag toen wij op het Zuidelijk Havenhoofd fietsten. Het is tenslotte het kleinste vogeltje dat we in Europa hebben rondvliegen. Het Goudhaantje. Hij zat midden op het dek.
Inmiddels gestopt en afgedrukt, kwam hij rechtstreeks naar Jan toevliegen en ging op een spaak van zijn voorwiel zitten. Hoe dichtbij wil je hem hebben? Té dus, om te kieken, maar in ons beider geheugen gegrift. Temeer daar het beestje het - volgens Jan - even later op de kop van het havenhoofd nog een keer flikte. En weer in zíjn voorwiel. Daar is dus vast iets bijzonders mee!
En verder rond en op de havenhoofden nog wat Tapuiten en
weer zo'n honderd Lepelaars, verdeeld in twee groepen.
't Ging dus weer lekker....qua weer en qua vogels.