1. Het Zwarte Zee-eendmannetje zit nog steeds tussen de havenhoofden. En nog steeds is hij niet door de rui heen. Sterker nog, hij zit nog constant neurotisch te poetsen en zo in zijn veren te bijten dat er weinig hoop is op verbetering. Nou ja, misschien is er ook wel plaats voor een invalide eendje op deze vogelwereld.
2. Ik beloofde gisteren dat het Zwarte Roodstaartmannetje ook wel aan de beurt zou komen. Nou, vanmorgen was het zover. Maar wat is dat beest schuw zeg. Wat zeg ik 'schuw'? Hij is contactgestoord. Zelfs zijn eigen familieleden mogen niet bij hem in de buurt komen. Hij valt zo nodig tegen ze uit, waarna hij zich schielijk terugtrekt tussen zijn pallets. Ik kiekte hem dus tegen zijn uitdrukkelijke wil in! Sorry.
3. Op het Zuidelijk Havenhoofd trof ik eerst deze jonge Rosse Grutto. Hij liet zich gelukkig wél kieken. Zowel scharrelend als in de vlucht. Bedankt!
4. Tot slot van de ochtend nog deze jonge Kanoet. Geen topper, maar toch leuk.
De familie Zwarte Roodstaart vloog vanaf hun uitkijkposten op 't Spuigat achter elk vliegje en vlindertje aan dat in de buurt kwam. Ze vonden het prima dat ik dat van dichtbij gadesloeg. Alleen pa niet, die wilde zelfs niet van verder weg op de foto. Die komt een dezer dagen ook nog wel een keer aan de beurt, let maar op.
Om 21:03:04 sms-te Marius mij gisterenavond vanaf Terschelling:
"De Lepelaars staan ook op het punt te vertrekken. Misschien kun je er een paar spotten bij de zandmotor. Daar zag ik er vorig jaar ook een paar."
En wat dacht je wat? Vanmorgen om 08:56:36 kwamen er 59 voorbij vliegen. Voorafgegaan door een hele grote groep donkere vogels die ik niet kon thuisbrengen. Waarschijnlijk Aalscholvers. Klik maar op de foto voor een vergroting en oordeel zelf.
Het feest is begonnen!
Dat met die Grauwe Klauwier was dus geen incident. Vandaag waren het twee Tapuiten op het Zuidelijk Havenhoofd die als fotomodel fungeerden. Het werd een leuke sessie. (Klik maar even op de Flickr-button.)
Verder zag ik vanochtend nog drie Zwarte Roodstaarten bij het spuisluisje en op genoemd havenhoofd een IJsvogel, zestien meest jonge Oeverlopertjes, een hoop Steenlopers en deze jonge Bonte Strandloper.
Ze laten zich dus weer zien gelukkig. Het tij is gekeerd!
Hij had duidelijk mee zitten luisteren, de jonge Grauwe Klauwier in het Radioduin. Ik had Peter en Natalia namelijk net verteld dat mijn vogelgeluk mij een paar weken geleden in de steek had gelaten, toen hij ten tonele verscheen. Peter zag hem als eerste en wist zo deze ban te verbreken. Gelukkig! Maar het werd nog gekker. Ze waren nog niet vertrokken of het vogeltje doemde plots levensgroot - op zo'n tien meter bij mij vandaan - in mijn kijkerbeeld op toen ik de verderop gelegen struiken af speurde. Hij zat dus vlak voor mijn neus in het hek. "Zocht je mij?" "Dat kun je wel zeggen...ja! Tot nu dus!"
Hoezo mazzel??!! Geluk dus terug, dankzij Peter en Natalia!
(Klik op de Flickr-button voor de eerste bewijsplaatjes die ik te zamen met Peter en Natalia maakte.)