Niet gek dat Jan hem bijna over het hoofd zag toen wij op het Zuidelijk Havenhoofd fietsten. Het is tenslotte het kleinste vogeltje dat we in Europa hebben rondvliegen. Het Goudhaantje. Hij zat midden op het dek.
Inmiddels gestopt en afgedrukt, kwam hij rechtstreeks naar Jan toevliegen en ging op een spaak van zijn voorwiel zitten. Hoe dichtbij wil je hem hebben? Té dus, om te kieken, maar in ons beider geheugen gegrift. Temeer daar het beestje het - volgens Jan - even later op de kop van het havenhoofd nog een keer flikte. En weer in zíjn voorwiel. Daar is dus vast iets bijzonders mee!
En verder rond en op de havenhoofden nog wat Tapuiten en
weer zo'n honderd Lepelaars, verdeeld in twee groepen.
't Ging dus weer lekker....qua weer en qua vogels.