De MÆRSK MARINER is nog zo nieuw, dat zelfs de Maersk-site er nog nooit van gehoord heeft. Het was dus aanvankelijk even gokken, maar op basis van het achterschip zou ik zeggen een AHTS. En dat blijkt bij nader inzien te kloppen.
Het schip - met bouwnummer 383 - is door de Kleven-werf op 6 juli j.l. overgedragen aan Maersk Supply Service. Het werd direct gedoopt en is dus nog nagelnieuw.
Het is de tweede ankerbehandelingssleepboot uit een serie van zes, genaamd de Starfishklasse. De eerste was de MÆRSK MASTER. Die werd op 24 maart opgeleverd en gedoopt.
Ik trof de nieuweling - na een tip op Facebook - in de Waalhaven, alwaar hij aan het bunkeren was. Jammer wel, want de olieboot dekte het schip lelijk af. Ik heb bijna twee uur gewacht, maar hij (de olieboot dus) wilde niet vertrekken. Toen ik maar.
Alle relevante links vind je in haar Sleepbootdossier.
Gisteren zag ik vanaf de Tennesseehaven de Seafox 5 voorbij komen. Nog nooit van gehoord en nog nooit gezien. Nader onderzoek gewenst dus. Bij dezen.
De Seafox 5 valt in de categorie 'offshore support vessels'. Het is een vierpotig, zelfheffend en zelfvarend hefplatform, dat voorzien is van een geavanceerd dynamisch positionerings-systeem. Het kan zowel accommodatie bieden, als assisteren bij offshore bouw-, onderhouds- en installatiewerkzaamheden. Een duizendpoot dus met slechts vier poten. Weer wat geleerd.
De Kleine Mantelmeeuw was kennelijk onder het hek door gekropen dat de broedkolonie scheidt van de boze buitenwereld. Hij had het er best naast zijn zin; zijn ouders minder. Toen ik er langs liep, vlogen ze mij bijna aan. Met vlak langs het hek lopen, voorkwam ik lijfelijk contact. Benieuwd hoe het met de kleine afloopt. Míjn oogjes zitten er in elk geval nog in!
Voor een zonnige zondag was het gisteren knap druk in de haven. Kennelijk heeft de computerstoring bij een van de grote containerterminals de boel aardig in de soep laten lopen. Ik voer er wel bij!
Na mijn bezoek aan de Waalhaven voor kiek van de UNION FIGHTER en voor mijn - wederom vergeefse - bezoek aan de SALVANGUARD, was het feest rond de Tennesseehaven. Een vrijwel constante stroom van fikse schepen en dus van slepers. Ik kiekte er zoveel, dat ook ik een achterstand moest wegwerken. Ik qua fotobewerking dus. Hier (en onder de knop Meer foto's) het resultaat.
En in het ankergebied op de horizon lag opeens de ALP GUARD, een van de sterkste zeeslepers die onder Nederlandse vlag varen. Zoals je hierboven ziet: te ver weg! Voor het mooi moet je er toch echt wat dichterbij zijn.
Ik had de ALP GUARD trouwens al eens eerder gezien. Toen lag zij aan de Parkkade in Rotterdam. Deze hernieuwde kennismaking was voor mij reden genoeg haar te verheffen tot 'Sleepboot van de Week'. Lees via deze link het bijbehorende Sleepbootdossier maar, boordevol wetenswaardigheden en zo.