Als het zingt dan is het een 2e kj-mannetje. Zingt het niet, dan weet je nog niks....
Rond de Scheveningse Haven worden we geconfronteerd met een koppeltje Zwarte Roodstaarten dat bestaat uit twee "vrouwtypen". Ik ging op onderzoek uit.
Ik vond eerder al dit citaat uit Het Vogeljaar (1904) van Jac. P. Thijsse dat een en ander verklaart:
Ook worden de jonge mannetjes niet dadelijk zwart, maar ze blijven nog grijs in hun tweede jaar, zoodat ge dan echtparen te zien kunt krijgen, waarvan man en vrouw zeer veel op elkander gelijken.
En via waarneming.nl weten we inmiddels dat een van "onze" twee inderdaad een - op een vrouwtje lijkend - 2e kalenderjaar mannetje is.
Om de vraag te kunnen beantwoorden wie van de twee nou het mannetje is, zijn Marius en ik aan het zoeken geweest of je uit het al dan niet zingen de sexe kunt opmaken. Dat blijkt inderdaad zo te zijn. Vrouwtjes zingen niet. Die beperken zich tot alarmeren en het slaken van contact- en bedelroepjes. Als het "zingt" is het dus een adult mannetje (maar dat zag je zo ook al) of - zoals in ons geval - het op het vrouwtje gelijkende 2e kalenderjaar mannetje (luister naar de verschillen).
Dit blijkt uit de geluidendatabank van Xeno-canto.
foto: zingend adult mannetje
Zwarte Roodstaart-kweker "Eddie" schrijft in het VogelCafé het volgende:
De jonge mannen worden pas het tweede najaar een echte Zwarte Roodstaart. Ik heb er veel gekweekt en nog nooit verschil kunnen zien. Ook niet na het plukken van borstveertjes in het najaar en het daarop volgend voorjaar. Vleugelpen plukken heb ik nooit geprobeerd, misschien komt die wel terug met wit randje.
Ik laat ze altijd sexen om teleurstelling na verkoop te voorkomen. Je kunt ze ook apart zetten en dan zullen mannen - ook als ze niet op kleur zijn - al beginnen te zingen. Dit wil helaas niet zeggen dat een vogel die niet zingt een pop is.
Je kunt er - ondanks dat ze niet op kleur zijn - wel mee kweken als je een jong koppel hebt.
vrouwtje
2e kalenderjaar mannetje
Ze houden het spannend, de Zwarte Roodstaarten van De Zwaaikom. Ze laten niet blijken of, en zo ja waar, ze broeden. En het blijft gissen welke nou het mannetje is en welke het vrouwtje is. De beide exemplaren kieken met dezelfde houding en onder exact dezelfde lichtomstandigheden is mij tot nu toe niet 100% gelukt. Deze twee komen het dichtst in de buurt. Vlak na elkaar gekiekt, terwijl ze maar een hek van elkaar af zaten. Zeker qua scherpte niet gelijk.... Ik blijf het proberen. Tijd zat tenslotte!l
Vandaag had ik een keertje geen geluk op de Kaag. Ja, behalve deze ver-weg-foto van een tegenlichtse Groenpootruiter dan, maar die telt qua foto niet als "geluk", toch?
Ik had gehoopt dat hij dit lekkere hapje naar het nest zou meenemen. Mis evenwel. Hij vrat het mooi zelf op.
Ja, hij! Ik heb sinds gisteren namelijk het donkerbruin/grijze vermoeden dat de onderste Zwarte Roodstaart een tweede kalenderjaar mannetje is. Het beestje zit zo verwoed te zingen en trekt zo innig op met een 'vrouwtype', dat ik er bijna zeker van ben. En ik voel mij daarbij gesterkt door dit citaat uit Het Vogeljaar (1904) van Jac. P. Thijsse:
Ook worden de jonge mannetjes niet dadelijk zwart, maar ze blijven nog grijs in hun tweede jaar, zoodat ge dan echtparen te zien kunt krijgen, waarvan man en vrouw zeer veel op elkander gelijken.
Benieuwd hoe waarneming.nl daar over denkt.
En bij deze geringde Grote Mantelmeeuw kwamen mijn twee hobby's mooi bij elkaar op de foto: vogelen en tugspotten. Het beest is trouwens in 2013 als nestjong in Noorwegen geringd. Vanaf het begin zit hij 's zomers op zijn geboortegrond in Noorwegen en 's winters hier in Scheveningen, met af en toe een uitstapje naar De Zandmotor. Gewoontedier dus... 't Is maar dat je het weet!
Mijn doel was om te achterhalen waar de Zwarte Roodstaarten dit jaar hun nest hebben gebouwd. Ik kwam er (nog) niet achter; te veel herrie!
Daar waren de Visdiefjes in de Zwaaikom schuldig aan. Ik telde er zo'n tachtig. Door hun kenmerkende gekrijs, kon ik het contactroepje van het plaatselijke paartje Zwarte Roodstaart nauwelijks horen, laat staan exact lokaliseren.... Volgende keer beter?!
Bovenaan op Nol's verlanglijstje staat de Koekoek, vertelde hij mij van de week. En dan graag net zo mooi als mijn toppers!
Ik verwees hem naar de Kaag, echter met de kanttekening dat dat zonder boot geen makkie zou worden. En wat dacht je wat? De eerste vogel die ik vanmorgen op de Kaag hoorde was de Koekoek. Alsof hij mee had zitten luisteren. Met de groeten aan Nol. Hij kwam er iets beter op te staan dan ik hem dit seizoen al had. Maar nog niet op de Nol-standaard. Dat komt nog wel. Het seizoen begint pas!
En verder kwamen deze geringde Rietzanger en deze opgefokte Kievit nog voor mijn lens.
Tenslotte zag ik bij het IJsvogelnest op Koudenhoorn een van de twee op wacht zitten. Daar gebeurt het dus weer! Jammer dat hij niet op de foto wilde. Volgende keer beter!
Daarna werd het te druk op de Kaag om ongestoord te kunnen kieken, dus taaide ik af.