Ik had gehoopt dat hij dit lekkere hapje naar het nest zou meenemen. Mis evenwel. Hij vrat het mooi zelf op.

Ja, hij! Ik heb sinds gisteren namelijk het donkerbruin/grijze vermoeden dat de onderste Zwarte Roodstaart een tweede kalenderjaar mannetje is. Het beestje zit zo verwoed te zingen en trekt zo innig op met een 'vrouwtype', dat ik er bijna zeker van ben. En ik voel mij daarbij gesterkt door dit citaat uit Het Vogeljaar (1904) van Jac. P. Thijsse:

Ook worden de jonge mannetjes niet dadelijk zwart, maar ze blijven nog grijs in hun tweede jaar, zoodat ge dan echtparen te zien kunt krijgen, waarvan man en vrouw zeer veel op elkander gelijken.

Benieuwd hoe waarneming.nl daar over denkt.

En bij deze geringde Grote Mantelmeeuw kwamen mijn twee hobby's mooi bij elkaar op de foto: vogelen en tugspotten. Het beest is trouwens in 2013 als nestjong in Noorwegen geringd. Vanaf het begin zit hij 's zomers op zijn geboortegrond in Noorwegen en 's winters hier in Scheveningen, met af en toe een uitstapje naar De Zandmotor. Gewoontedier dus... 't Is maar dat je het weet!