Blog
Succes met hindernissen
Hoewel ik het vanaf het begin van de dag zonnig inzag, liep het twee keer bijna fout. Maar het kwam goed. Lees maar:
Mijn geplande vogelexcursie had veel weg van een dropping. Het navigatiesysteem loodste mij op weg naar de Ross' Gans eerst naar een hek met een bewaker die wel opendeed, maar mij vervolgens duidelijk maakte dat de gekozen weg nergens heen ging.
Na een ommekeer liet het mij vervolgens alle hoeken van de polder zien. Uiteindelijk kwam ik toch waar ik wezen wilde. Een nieuwe soort voor mij (#314), die er herkenbaar op kwam te staan.
"Waar is mijn andere poot gebleven?"
Vervolgens had mijn Dom-dom nog een verrassing voor mij in petto. Halverwege de rit naar de volgende bijzonderheid, liep ik dood op een fietspad. Ook daar dus weer rechts-om-keert.
En toen ik uiteindelijk toch nog het parkeerterrein in het Buidelmeesterritorium op draaide, verdween net de concentratie uit de verzamelde menigte. Ja hoor; weg!
Later zag ik twee klikkende fotografen helemaal aan de andere kant van het gebied. Bert, die op de fiets wel wilde gaan verkennen, zou zwaaien als het daar raak was. En ja hoor, hij zwaaide. Na een halve dagmars kwam ik ook daar net te laat! 't Ging lekker. Gelukkig kreeg ik een lift terug naar mijn auto en wat dacht je wat? Ze waren weer terug; iets eerder dan ik! Mazzel dus, maar wel mazzel met hindernissen....
- Gegevens
Nieuw: Sleepbootdossier SVITZER MALLAIG
Ik kiekte haar gisteren in het Beerkanaal en vandaag is haar complete geschiedenis al verwerkt in haar eigen Sleepbootdossier. Klik en zie maar.
- Gegevens
Twee nieuwe, drie oude bekende en een Kuifaalscholver
Ik was vandaag naar de Europoort en de Maasvlakte en kiekte daar twee voor mij nieuwe slepers, drie oude bekende en een Kuifaalscholver. Lees maar:
- De EMS TUG was - als YN571727 - aanvankelijk Damen's "showboat" van dit nieuwe model Shoalbuster 2711. Ze werd kortgeleden door hen verkocht aan EMS Offshore Service GmbH & Co. KG. en toevallig vandaag bleek zij op weg te zijn naar die nieuwe eigenaar in Leer (D). Ik kiekte haar van grote afstand, maar nog net herkenbaar.
- De SVITZER MALLAIG - mijn eigenlijke doel van de dag - is sinds eind december voor Fairplay in de Rotterdamse haven actief. Vanochtend lag ze helaas verdekt opgesteld in de Tennesseehaven. Maar toen ik 's middags voor een tweede poging terugkwam, kwam zíj́ net terug van een klus en kon ik haar gelukkig zelfs varend kieken.
Als "bijvangst":
En een Kuifaalscholver, maar dat is geen sleepboot.
- Gegevens
Alle foto's verzamelen!
Mijn 7.146 vogelfoto's staan vanaf nu bij elkaar op één Flickr-account. Kijk maar:
Die tijdrovende operatie was nodig omdat er op de beheersmodule van mijn eigen album om duistere redenen niet meer was in te loggen en omdat het oude Picasa-album van Google het ook niet meer deed. Hopelijk houdt de nieuwe eigenaar van Flickr mijn Pro-account wél een tijdje heel.
- Tijdens het bij elkaar harken van alle foto's, besloot ik trouwens dat de Noord-Hollandse Krombekeend óók een eigen album mocht hebben. Als de Grote Trap kan, kan die soort ook, toch?
- Bovendien zag ik dat de Grote Aalscholver ten onrechte een eigen album had. Die heb ik dus nu - als ondersoort - ondergebracht in het album Aalscholver.
Qua aantal soorten blijft de score dus gelijk: 313.
- Gegevens
Soort 313: Grote Trap
Hoe dichter ik vanmorgen mijn doel naderde, hoe dichter ook de mist werd. Maar het kwam goed. Lees maar:
Toen ik om 10:30 uur bij de huidige woon- en/of verblijfplaats van de Grote Trap aan kwam, zag ik het somber in. Ver weg in het weiland en mistig bovendien. Maar net toen ik overwoog om dan maar rechts-om-keert te maken, kwam zij recht op mij af vliegen*. Dus toch maar de camera opgesteld om wat 'bewijsplaatjes" te maken. Die werden - dankzij Photoshop Elements - bij nader inzien nog best wel goed. Zie de hierboven afgedrukte kiekjes maar. De eerste twee uit die eerste serie.
(*Volgens de buurvrouw die ik later sprak, de enige waarneming waarbij zij vliegend te zien was.)
Aan het einde van die eerste sessie zat de camera nog niet in de tas, of er kwam een waterig zonnetje door en besloot ik het nog even aan te zien. In eerste instantie liep het beest toen echter weer tot ergens ver achter de schuur. Maar gelukkig kwam de boer er net aan met zijn trekker, zodat ik kon vragen of ik achter die schuur mocht gaan kijken. "Nee!" Jammer dan! Vlak daarop toonden zowel de zon als de Grote Trap hun medelijden met mij. De een ging uitbundig schijnen en de ander kwam steeds dichterbij. En toen ik, na een prachtig zonnige serie geschoten te hebben, om twaalf uur mijn statief wilde inklappen om écht weg te gaan, riep zij mij wederom een halt toe en liet nog even haar ring en zender zien, zo van: "Die rommel staat er toch wel goed op, hè?". Leuke ontmoeting dus weer met deze voor mij nieuwe soort (#313)!
Klik voor de discussie over deze vogels (wild, geringd, gezenderd, uitgebroed enz.) maar door naar Dutch Birding.
- Gegevens