Hij had duidelijk mee zitten luisteren, de jonge Grauwe Klauwier in het Radioduin. Ik had Peter en Natalia namelijk net verteld dat mijn vogelgeluk mij een paar weken geleden in de steek had gelaten, toen hij ten tonele verscheen. Peter zag hem als eerste en wist zo deze ban te verbreken. Gelukkig! Maar het werd nog gekker. Ze waren nog niet vertrokken of het vogeltje doemde plots levensgroot - op zo'n tien meter bij mij vandaan - in mijn kijkerbeeld op toen ik de verderop gelegen struiken af speurde. Hij zat dus vlak voor mijn neus in het hek. "Zocht je mij?" "Dat kun je wel zeggen...ja! Tot nu dus!"
Hoezo mazzel??!! Geluk dus terug, dankzij Peter en Natalia!
(Klik op de Flickr-button voor de eerste bewijsplaatjes die ik te zamen met Peter en Natalia maakte.)