Ik had in het AIS-systeem de route van de ALP Ace gevolgd en gezien dat hij vanochtend de Lekhaven was binnengelopen. Ik dus derwaarts. Behalve het wensschip, trof ik er ook de Smit Nicobar, de Union Manta en de Eraclea. Allemaal nieuw voor mij, als verse 'tugspotter'.
Aan de overkant, in de Waalhaven, maakte de museumsleper Elbe een rondje met betalende passagiers. Mooi meegenomen dus.
Het was vanochtend even zoeken, maar na één rondje rond hun eerdere woon- en/of verblijfplaats had ik ze, de drie Bosuil-takkelingen. Ze zaten recht boven elkaar, als een akkoord op een notenbalk. En beter te kieken dan gisteren. Kijk maar en geniet!
Nadat ik voor joker in de duinen was wezen zoeken naar de Bosuil, trof ik het op een van de Haagse Landgoederen beter. Daar zaten drie uilskuikens dicht bij elkaar te hopen op een beetje zonnewarmte. Erg fotogeniek was het stel niet. Ze zaten voor het mooi te hoog, te donker en te verscholen. Maar ik zag ze en dat kunnen weinig andere passanten mij nazeggen.
Op de tweede foto is er trouwens even luchtalarm. Er schreeuwen wat Buizerds hoog in de lucht en tussen de bomen flitst een Sperwer voorbij, vocaal ondersteund door allerhande alarmkreten van zijn mogelijke prooien. Daar kijken deze drie kleine kleutertjes toch wel even van op ...
Na een half uurtje posten had ik bedacht dat het tiende Bruine Kiekendief-territorium op de Kagerplassen onbezet was. Mis evenwel. Plots klonken er baltskreten hoog in de lucht en kwam het mannetje als een blok naar beneden vallen, om vlak boven de grond pas weer zijn vleugels uit te slaan. Luchtacrobatiek optima forma. Het vrouwtje bezag het van gepaste afstand. Zij kon het wel waarderen, zeker toen hij vlak daarop ook nog met een prooi kwam aanzetten. Dat gaat wel goed komen daar.
Daarvoor had ik dus al wat andere territoria bekeken en ook bij nummer negen - dat de vorige keer ook nog leeg leek - activiteit waargenomen. Tien bezette broedplaatsen op de Kaag dus. Een record voor mij.
Tussendoor nog de Blauwe Kiekendief-vrouw in de Lakerpolder, de Buizerd en de Havik in de Zwanburgerpolder, mijn eerste Visdief van het jaar op de Tengnagel en de eerste Boerenzwaluwen bij de Kaagsoos. De eerste en de laatste soort lieten zich nog niet goed kieken. Die komen nog wel.
En het moge duidelijk zijn: als ik dan weer ga vogelen, dan ook gelijk maar goed! Toch?
De Oosterbeekse Torenvalken zijn nog niet aan broeden toe. Voorlopig houden zij zich bezig met het afbakenen van hun territorium. De kraaien leken het al begrepen te hebben. De overvliegende Havik kreeg het even ingepeperd. Moe kreeg pa daarna - speciaal voor de foto - even op de kast, waarna zij ging zitten aangeven paringsbereid te zijn.
Het zit er dus aan te komen aldaar.