Mijn vogelblog
Net als een kleine maand geleden kwam ik er helemaal niet voor. Ook toen was ik wat anders aan het kieken. Toen een Roodhalsfuut. Nu Torenvalken op een hek, toen ik steeds meer vogelaars zag verschijnen op de nabij gelegen FL 242 Bunker Uitkijkpunt Vogelwijk I. Even dacht ik aan een HVB-excursie, maar een blik op Waarneming.nl bracht de oplossing...... Het zal toch niet??
Jawel! Weer een Griel dus. Dit keer om 09:03 uur opgemerkt door André en Marianne. Bij mij stond hij er om 09:30:59 uur op. Toen stond hij stokstijf in het duin. Even later ging hij aan de wandel om vervolgens op te vliegen. Eerst richting de Vulkaan. Maar toen bedacht hij zich, kwam over de Zeereep nog een keer langs, om vervolgens richting Wieringsestraat te verdwijnen. Ik hoorde later dat hij daar rond 10:39 uur nog is teruggevonden, waarna hij definitief is gevlogen.
Een rare Pasen dus. Wie weet wat morgen ons brengt.
- Gegevens
Jan had er daar eerder vijf. Ik moest het doen met slecht één Beflijster man. Maar goed, ik heb hem. De Sperwerman die door de begroeiing van de Bloedberg aan het jagen was, was te snel voor de kiek. En voor de vele Tapuiten, de Roodborsttapuiten, de Boomleeuwerik, de Graspiepers, de Zanglijsters, de Witte Kwikstaarten en de Vos had ik mijn kanon bij me moeten hebben. Volgende keer beter.
- Gegevens
"Dit bedoelde je toch?", lijkt het vrouwtje Groene Specht haar man te vragen. "Ik vind het wel prima! Doen! En de benedenburen zijn ook wel aardig. 't Zijn mezen. Net kennisgemaakt."
En zij leefden nog lang en gelukkig....
- Gegevens
 |
 |
De Groene Spechten waren er nog niet helemaal uit. Ze twijfelden tussen nieuwbouw of huur. Er werd proef-gehakt en geloerd in bestaande gaten.
En moe keek toe.
 |
 |
En de Familie Bosuil heeft - nu de kinderen toch de deur uit zijn - een van haar etages te huur gezet. De Familie Holenduif leek er wel oren naar te hebben. Er werd namelijk druk overlegd over de prijs....
- Gegevens
Er ontbrak er vanochtend een, een Bosuil-takkeling.
Jan had zelfs het doemscenario al uit de kast getrokken, zo van: "Er was eens een Havik.....". Dus bood ik hem aan de vierde even voor hem op te zoeken. En jawel.....
 |
 |
De verloren zoon was zijn nest weer in gedoken en liet zich aanvankelijk alleen aan mij zien.... Einde alarm dus!
- Gegevens
De geleerden werden het er uiteindelijk over eens: de rover die - met prooi - op de Lakerpolder opschroevend over ons heen vloog, was een jonge Rode Wouw. (Vijf zichtbare handpennen, waar dat bij de Zwarte er zes zijn.) De Zwarte is in Nederland als broedvogel net iets zeldzamer (en heb ik nog niet!), maar met deze waarneming was onze (met Fred en Joost) dag ook méér dan goed.
Volgende keer graag met wat meer licht en ietsjes dichterbij, ja...!
- Gegevens