Er ontbrak er vanochtend een, een Bosuil-takkeling.
Jan had zelfs het doemscenario al uit de kast getrokken, zo van: "Er was eens een Havik.....". Dus bood ik hem aan de vierde even voor hem op te zoeken. En jawel.....
De verloren zoon was zijn nest weer in gedoken en liet zich aanvankelijk alleen aan mij zien.... Einde alarm dus!