Had ik vorige week een zonnende volwassen Roodborst, vandaag kruiste een jong mijn pad. Nog niet een échte rode borst, maar het begint te komen.
Dit was de eerste keer dat er twee jonge Sperwers wat dichterbij te kieken waren dan tot nu toe. En ik was er blij mee.
En vandaag had ik ze weer alle vijf in beeld. Drie aardig en twee wat verscholen. Maar het bewijs is wederom geleverd: écht vijf!
Dit Clingendaelse Sperwerjong deed er alles aan om de hele wereld te laten weten waar hij en zijn nestgenoten zaten. En dat terwijl wij er alles aan deden die locatie geheim te houden. Raar beest. En het lukte hem nog ook. Wel niet de hele wereld, maar in elk geval een paar mensen meer....
En had ik er de afgelopen dagen maar drie, misschien vier, vandaag had ik ze eindelijk weer alle vijf in een beeld en op de kiek. Nu kan ik mijn eerste waarneming van de vijf pas écht geloven. Leuk! Klik maar op de button voor meer.
Net als gisteren kwam ik ook vandaag weer niet verder dan zeker drie en misschien wel vier Sperwerjongen. Had ik er écht wel vijf gezien. Ik begin zo zachtjes aan een beetje aan mijzelf te twijfelen.
Ook vandaag kwam ik niet op mijn maximum. Ik zag er maar drie tegelijk en heel misschien een vierde, maar toen ging het zo door elkaar, dat dat ook rustig een van de eerdere drie kon zijn... Tellen blijft lastig!
Ik had de Oosterbeekse Bosuil een tijdje gemist, maar vandaag was hij er weer. Terug van weggeweest?
En ook bij de Torenvalken kwam er een terug van weggeweest.
Helemaal soepeltjes verliep dat nog niet, maar het doel werd bereikt en daar gaat het om in het leven...