De Zwarte Zee-eend zat - zoals hij aan Marius had toegezegd - netjes in het ondiepe afgebakende deel tegen het oude Zuidelijk Havenhoofd op mij te wachten.
Toen ik eenmaal op het binnenstrandje was aangekomen en mijn camera uit mijn rugzak wilde pakken, werd hij echter net weggejaagd door wat zwemmende kinderen. Ik zag dat hij even verderop weer in de rust-stand terugkeerde, dus pakte ik toch mijn camera maar uit. Dat had een vrouw met hond tijdig in de gaten. Zij stapte onmiddellijk met het blaffende beest op een SUP-board en ging de eend eens even mooi de stuipen op het lijf jagen. Camera weer in de tas dus.
Vervolgens zwom hij - en fietste ik - naar de overkant. Daar lukte het kieken beter. Kijk maar onder de button.
Maar ook daar kreeg hij te maken met opdringerige figuren. Dit maal in de vorm van wat jonge meeuwen. En dat terwijl hij dacht hier rustig te kunnen ruien..... Mis dus...!
Al sinds 2015 broeden er Boomvalken in Mariahoeve.
Zo ook dit jaar en met succes zag ik vanochtend. De eerste witte bolletjes verschenen boven de nestrand. Zeker twee en wie weet.....
Marius en ik liepen vanmorgen naar de Torenvalknestkast "Flitspaal 1" om met een camera op een telescoopstok een laatste nestcontrole uit te voeren. Marius nam gekscherend het woord "BOA" in de mond, waarop ik antwoordde dat er net twee kwamen aanfietsen, compleet met filmploeg. "Ja, ja!" "Nee echt; kijk maar!" En verdomd. Ze stopten en begonnen ons te filmen. Het bleek voor een RTL-serie te zijn over het werk van Handhavers. Hoe bedoel je "toeval"? Binnenkort dus ook wereldberoemd bij RTL!
Ondanks het feit dat je de jonge Sperwers al van verre hoort schreeuwen, kostte het mij toch zo'n twee uur om deze prentjes er uit te persen. Hun actieradius wordt met de dag groter. Nog even en je moet er een complete dag voor uittrekken.....
Rob Bijlsma beschrijft in de Takkeling nr. 5 van 1997 het Zon-gedrag van roofvogels. Daarbij geeft hij aan onder andere nog nooit een Sperwer te hebben zien zonnen. Nou ik wél dus. Dit jong deed dat waar ik bij was. En niet na een bad, voorzover ik dat kon beoordelen. Maar of dit als "zonnen" tipt, weet ik niet. Het duurde maar een volle minuut.
Hier de reactie van Rob:
Fraaie plaat, zeg. Altijd een buitenkansje om ze te betrappen op speciaal gedrag. Uniek zou ik niet willen zeggen; het komt waarschijnlijk vaker voor dan we vastleggen. Zie ook stukje van Jan Koetze en Arno Izaaks in de laatste Takkeling van vorig jaar (pp. 271-273), Zongedrag van Sperwers*. Het lijkt erop dat de aandachtige kijkers af en toe tegen zongedrag aanlopen. Maar om het dan ook nog vast te leggen, dat is geweldig.
*) Omdat dat verhaal nog niet online staat, hier de link naar de tekst op Jan's site.
Ze gaan steeds verder van huis, de jonge Sperwers uit Clingendael. Ik zag er zelfs een in de Japanse Tuin. Dat ze dat best wel eng vinden, zie je aan dit exemplaar. Een stresskop zogezegd.