Binnen het half uur stond vanmorgen de eerste IJsvogel op de kiek. Een redelijke score, zeker omdat - als Ingrid er bij is - het in haar gevoel altijd mis gaat. Vanaf nu dus niet meer!
Het koppel gunde ons, naast een handvol hoopgevende glimpen, drie volwaardige fotosessies. En Ingrid's lang gekoesterde wens ging daarmee in vervulling. Haar eerste, op Nederlands grondgebied geschoten, toonbare IJsvogelfoto's. 't Kan niet op!
1e winter Beflijster
Beflijster ♂
Goudhaantje
Kwamen in het Westduinpark de Beflijsters al dichterbij dan gisteren, dat gold helemaal voor het Goudhaantje. Dat zoefde zelfs om mijn hoofd. Het moet niet gekker worden!
Of de Torenvalken de nieuwe broedlocatie hebben geaccepteerd, is nog even de vraag. Vanmorgen troffen we ze wel in het Radioduin, maar ze gunden de bak geen blik waardig. Dat deden trouwens de Eksters en de Spreeuwen wél, maar daar doen we het niet voor.
Er zat trouwens nog wel meer leuk spul in dat duin. Zo waren er - naast de vele Spreeuwen - ook wat families Beflijster in de weer en wat Roodborsttapuiten, twee Zwarte Roodstaarten, een Heggenmusje, wat Kramsvogels, Lijsters en Koperwieken en tot slot een Zwervende heidelibel. Maar die heeft zijn eigen verhaaltje.
En die Torenvalken blijven we in de gaten houden!
De IJsvogel was snel genoeg. Ik niet! Hij ontkwam luid alarmerend aan de klauwen van de Sperwer en vloog daarbij op nog geen twee meter bij mij langs. Ik was niet alert genoeg om te klikken. Het ging ook zo vliegensvlug.
Dat de Sperwer in de buurt was, wist ik. Ik had hem vlak daarvoor gekiekt terwijl hij boven mij vloog. Alleen dat hij het gemunt had op de IJsvogel mistte ik even, anders was ik wellicht wél op tijd geweest. Nu staat het voorval alleen op mijn netvlies. Ook mooi, toch?
En ja hoor, ik zat koud een minuut of tien of daar kwam de eerste IJsvogel. Ik was daarvoor wel speciaal naar het hutje in het Prielenbos gegaan, maar zo vlug was toch ook voor mij een meevaller. Het tweetal gaf een paar sessies ten beste. Op bijna elk stokje en met of zonder prooi. Aan mij de keus. Het enige waar ze niet voor konden zorgen was het licht. Dat was niet optimaal, maar goed genoeg voor een leuk ochtendje Zoetermeer. Bedankt!
Daarna door naar de Starrevaart. Ook daar twee IJsvogels bij het parkeerterrein, maar lang niet zo mooi als in Zoetermeer. Die prentjes liggen dus al in de prullenbak. Wie weet komt dat stel later nog eens aan de beurt.
Als dit vrouwtje Tapuit nou een Izabeltapuit zou zijn geweest, had ik mij gematst gevoeld. Nu is zij meer een troostprijs .
Ik ging voor de Morinelplevier. Die was echter vlak voor mijn komst gevlogen. Toen dacht ik nog te kunnen scoren met wat Ransuilen. Ook die hielden zich echter onzichtbaar voor mij.
Tot slot dan op Lentevreugd deze troostprijs. Vooruit dan maar.... Beter dan niks....