Ik zou er een fotoloze dag van maken. Nou mooi niet dus en wel daarom.

Ik was op mijn e-bike gestapt om te kijken of het zadel nu wél goed stond. Even een havenhoofdje pikken en terug... dacht ik. Nou op het havenhoofd was het goed mis....als je tenminste je camera en kijker thuis hebt liggen. Er cirkelde namelijk al direct een uil boven mijn hoofd, achtervolgd door wat meeuwen. Hij zat kennelijk achter wat piepende vogeltjes aan en had het best naar zijn zin. Ik niet!!!! Na wat rondjes gedraaid te hebben, stak hij over en ging op het Zuidelijk Havenhoofd tussen de blokken zitten. Ik snel naar huis voor camera en kijker. Bij terugkomst op het zuider zat hij er nog, maar net zo in een knik en onder wat overhangende blokken dat hij alleen vanaf grote afstand te zien was. Dit is dus de bewijsfoto. Nick Peeters had hem - in de tijd dat ik nog cameraloos was - wel al netjes op de foto kunnen zetten. Hij wist dan ook te vertellen dat het een Velduil was.
Toen het beest uren later opvloog om wat pestende kraaien de les te gaan lezen, was ik niet attent genoeg meer. Voor joker gehaast en gewacht dus. Maar ja, het kan niet alle dagen feest zijn.

Nog wel een Jan-van-Gent en een Goudhaantje gescoord, maar daar kwam ik eigenlijk niet voor.
Volgende keer beter.

Ik was tenminste alleen met een camera op jacht naar de Huiskraaien in Hoek van Holland. Duke Faunabeheer doet het met een écht geweer.
Fotograaf Peter de Krom legde het allemaal vast. Ook mij dus, getuige deze foto uit zijn serie. En de NRC maakte er twee verhalen over en publiceerde Peter's fotoreportage.
Marius mailde mij zojuist de link er naar toe. Lees maar:

Paarse Strandloper

De Paarse Strandloper is hier een wintergast. Ze zijn er al een maandje, maar vandaag zag ik op het Zuidelijk Havenhoofd mijn eerste vijf exemplaren van dit seizoen. Dus, ondanks het grauwe weer, toch maar even op de kiek. Deze kijkt zo van: "Kijk naar je eige!"

Ransuil

Deze Ransuil had evenveel belangstelling in de kleine vogeltjes op de blokken als ik, alleen met een volledig ander oogmerk.
Ik volgde vanmorgen op het Zuidelijk Havenhoofd een Winterkoninkje, wat Oeverpiepers en een...? Ik kon het net niet zien. Ik had de kijker er nog niet op gericht of daar kwam plots deze uil vanaf een paar meter verder tussen de blokken vandaan. Die had wel trek in een....? En ik weet het dus nog steeds niet, want het vogeltje bleef voor geen van ons tweeën zitten.
De uil bleef - achtervolgd door twee Zwarte Kraaien - nog wat jagen rond de oude kop. Zo ging hij bijvoorbeeld - ook tevergeefs - achter een Oeverpieper aan. Geheel gefrustreerd landde hij tenslotte weer tussen de blokken. Nu aan de buitenkant. Toen ik hem daar - heel behoedzaam sluipend - vanaf nog geen twee blokken afstand, wilde platen, peerde hij hem naar het duintje voor het parkeerterrein. Daar vond ik hem niet meer terug.

Zwarte Roodstaart ♂

Wél deze Zwarte Roodstaart. Die moet oppassen dat zij ook niet op de menulijst komt te staan. Zou jammer zijn voor haar (maar wél lekker voor de Ransuil).

Goudhaantje ♀

Zij was in haar eentje op de blokken van het Noordelijk Havenhoofd bezig, mevrouw Goudhaan. Vliegensvlug achter de vliegjes aan. Ze ving er zat.
Ik hield er wat bewijsplaatjes aan over, want voor de échte kiekjes was het véél te somber weer. Dat komt wel weer eens.

Ik begreep er geen moer van. Ik hoorde wat Goudhaantjes piepen, maar zag ze niet. Totdat ik in de gaten kreeg dat ze achter de radiatorschermen en in de wielkasten van de geparkeerde auto's op zoek waren naar lekkere hapjes. Dat verwacht je toch niet? Deze fotografeerde ik dus onder een auto. Niet mooi, maar als bewijs van mijn verhaaltje.

Bij de Zwarte Roodstaarten was het wat gemakkelijker. Die hoorde én zag ik. Makkie!