Foto van 16 februari j.l.
Mijn bezoeken aan de geheimzinnige Zwarte Specht maakten mij zo nieuwsgierig, dat ik een Vogelweetje van deze soort heb gemaakt. Misschien leuk om te doorklikken.
Het 'weerzien' begon vandaag met Piet. Op zijn beurt had die de Kuifduiker 'her'zien. En om het feest compleet te maken, zagen wij met z'n drieën ook nog eens een keer Jan aan de overkant van de Jachtclub manoeuvreren met zijn nieuwe Alpha Romeo.
De Kuifduiker was de enige die zich voor deze 'reünie' nog even wilde opdoffen. Voor ons was dat niet nodig. Wij zijn al knap genoeg van onszelf......., nietwaar Piet?
(Voor de andere foto's even op de Flickr-button klikken!)
Via Hilversum naar de Kuifduiker in de Buitenhaven. Een beetje omslachtig zou je zeggen, maar het zat zo. Ik wilde de Zwarte Specht beter op de foto hebben. Dus vertrok ik vanochtend richting Hilversum. Ik raakte wat verdwaald in de mist, maar uiteindelijk bracht mijn navigatiesysteem mij waar ik wezen wilde. Er werd daar druk gehakt en gebeiteld, maar alleen door Grote Bonte Spechten. De Zwarte hielden zich stil. Niet gezien dus.
Via de haven terug naar huis. En laat nou precies daar de foto van vandaag drijven! Eerder genoemde Kuifduiker in winterkleed. Afgelopen maandag dacht ook iemand er eentje tussen de oude havenhoofden te zien, maar dat bleek toen een gewone Fuut te zijn. En ook dit keer - net als maandag - niet écht dichtbij, maar beter dan niets. Als pleister op de wonde zullen we maar zeggen.
Na de Staartmees en de Kuifmees was vandaag de Baardmees aan de beurt. Ja, de 'Baardmees'. Zo noemde men hem - volgens de Nederlandsche Vogelen 1770 - 1829 - vroeger. In dat boek staat ook beschreven dat het mannetje 's nachts "zyn wyfje onder zyne vlerk bedekt'. Wat liefde al niet vermag!
Aanvankelijk scharrelden ze wat op het ijs, de Baardmannetjes in De Rietputten. Ik telde er zes. Drie mannetjes en drie vrouwtjes.
Later zochten ze het hogerop en ik hen. Ze werkten aardig mee met de genade. Een van de vrouwtjes trakteerde mij zelfs op een privé-sessie van wel een minuut of vijf! Het werd wat mij betreft een top-ontmoeting.
Klik voor de overige foto's even op de Flickr-button.
De Zwarte Specht is voor mij een nieuwe soort (#280). Ik vond het koppel via de waarneming van Piet (of moeten we écht 'Pieter' gaan zeggen?). Ze stelden wél mijn geduld aardig op de proef. Het duurde dik een uur alvorens ik de eerste geluiden hoorde. Daarna was het nog een hele klus om ze ook nog te zien te krijgen, om van fotograferen maar te zwijgen. Maar ze staan er herkenbaar op en daar ging het om tenslotte.
Met dank dus aan Drs. P.
Ik ging naar de Ganzenhoek voor een Nonnetje, een Klapekster en een Kuifmees. Gelukkig liet die laatste soort zich even zien. Net lang genoeg voor twee bewijsplaatjes. Bert zou er voor tekenen, zei hij. Ik niet echt. Ik had hem in september 2011 namelijk al beduidend beter voor de lens gehad. Toen werd hij zelfs Foto van de Maand. Dat redden deze bij lange na niet.