Vrij snel na mijn aankomst, kwam de groep van zo'n twintig Sneeuwgorzen aanvliegen. Ze streken achter een duinrandje neer en bleven daar maar heel kort zitten. Dat werd dus afwachten of er nog meer zou volgen. Toen brak er echter een fikse bui los, mét hagel. Dus in marstempo terug naar de auto.
Na een rondje Hoek van Holland ging ik op lunchtijd terug voor een tweede ronde. De Torenvalk bleek ook aan haar middagmaal toe te zijn en kwam even checken of er iets viel te snacken.
Een kwartiertje later matsten de Sneeuwgorzen mij. Een knap eind van de vier andere fotografen af, streek de groep even redelijk dicht naast mij neer en gunde mij wat dichterbij kiekjes. Leuk!
Tijdens mijn ontbijt (dat daardoor langer duurde) van 08:50 - 09:20 uur telde ik 207 langsvliegende Jan-van-Genten. Daarbij zijn de donkere waarschijnlijk nog niet eens allemaal meegerekend, want het was te donker om die goed te kunnen onderscheiden.
Voor mij een "wereldrecord"!
Sinds 5 januari is ze aan het werk vanuit de Merwehaven, de Spaanse FAIRPLAY BANDAMA.
Een mooi moment voor de beschrijving van haar levensloop in haar eigen Sleepbootdossier. Klik hier en zie!
Het Torenvalk-vrouwtje voelde kennelijk aan dat ik het jammer vond dat ze aan het einde van de brug ging zitten, terwijl ik aan het begin stond.
Ze wachtte vervolgens even tot ik toch had afgedrukt en kwam toen recht op mij afvliegen. Ze ging vervolgens op corona-afstand van mij af zitten. Ik moest dus in z'n achteruit om haar er geheel op te krijgen. Zij vond alles best. En toen ze het voor gezien had beschouwd, kwam ze ten afscheid nog even met haar mannetje vlak langs vliegen.
Niet te geloven wat een dag!!
Haar langdurige verblijf op Scheveningen inspireerde mij tot het samenstellen van een Sleepbootdossier over haar.
>> Klik op deze link als je het wilt lezen.