Het Torenvalk-vrouwtje voelde kennelijk aan dat ik het jammer vond dat ze aan het einde van de brug ging zitten, terwijl ik aan het begin stond.
Ze wachtte vervolgens even tot ik toch had afgedrukt en kwam toen recht op mij afvliegen. Ze ging vervolgens op corona-afstand van mij af zitten. Ik moest dus in z'n achteruit om haar er geheel op te krijgen. Zij vond alles best. En toen ze het voor gezien had beschouwd, kwam ze ten afscheid nog even met haar mannetje vlak langs vliegen.
Niet te geloven wat een dag!!