Ik trof een aantal paartjes Bruine Kiekendief thuis. Dit is het mannetje van een ervan.
Pa op jacht, heeft beet en draagt de buit vervolgens in de lucht over aan zijn vrouwtje. Die gaat er mee naar de grond. Waarschijnlijk voor eigen consumptie.
De MED ACRUX heeft een tijdje in Antwerpen gewerkt, maar daar heeft MedTug per 1 juni de handdoek in de ring gegooid.
Ze kwam 2 juni naar Nederland en ligt nu in de Merwehaven tussen de Fairplay-slepers. Zou ze zijn verhuurd? We gaan het zien.
Ik ging vandaag speciaal voor haar op pad, want ik had haar nog nooit gezien, laat staan gekiekt! Daar zit wel een Sleepbootdossiertje in, net als in de volgende....
Die ik ook nog nooit gekiekt had, is de MAERSK LOGGER. Ik zag haar aan de overkant liggen en zocht haar daar op. Klik, ik heb je.... Nu wél.
En op de terugweg op de pont, kwam deze oude bekende voorbij, de VB TIGER. Ook leuk!
Nu de Zwarte Roodstaarten op onze binnenplaats 'gevlogen' zijn, moest ik mijn heil elders zoeken. Dat lukte op de Hellingweg.
Daar trof ik ze inderdaad, ijverig naar voedsel zoekend. Waar dat precies naartoe ging, werd mij niet helder. Soms naar links en soms naar rechts. Misschien - zoals voorheen - wel twee broedgevallen in hetzelfde gebied, wie zal het zeggen....
En toen ik daar zo rond liep te scharrelen, vloog er ook nog een Witte Kwikstaart mijn beeld in. Dan die ook maar. Leuk als tegenhanger. Zwart/wit!
En toen mijn overbuurman van de week zijn gang in liep, zag hij boven zijn deur een nieuwsgierig aagje naar binnen gluren. Een van de jonge Zwarte Roodstaarten. Die bleef zelfs even zitten voor de kiek... Aandoenlijk toch?
Of dit Zwarte Roodstaart-mannetje op onze galerij nu de indringer is óf de wettelijke echtgenoot?
Daar ben ik nog niet achter. En omdat het toen begon te regenen, moest ik dat onderzoek ook voortijdig staken..... Wordt (misschien) vervolgd.
Door het knisperende geluid - alsof je wat kiezelstenen over elkaar heen wrijft - vielen zij mij op, de Zwarte Roodstaarten rond de parkeergarage. En toen er ook nog een poezenalarm werd gegeven, werd het tijd voor mijn camera.
Ik telde drie jongen en drie 'volwassen' exemplaren*.