Deze foto van de Torenvalk die net het nest heeft verlaten, gemaakt op 16 juni, heeft de titel 'Foto van de maand juni' verworven. Op de tweede plaats staat de foto van de jonge Ransuil en op de derde plaats de Zwartkopmeeuw.
Deze week zag ik in het Westduinpark een paartje Gekraagde Roodstaart druk doende met voedselvluchten. Vandaag hoopte ik hen te kunnen fotograferen. Helaas, geen spoor. Kennelijk niet de juiste tijd van de dag.
Wat ik daar in de buurt wél zag was en groep Staartmezen en deze Goudvink. Die laatste erg ver weg, maar het bewijs is bij dezen geleverd. Op waarneming.nl zie je zijn locatie.
Verder trof ik in het radioduin nog twee van de vijf Torenvalken, lieten de Ransuilen bij lijn 12 zich niet zien, ontdekte ik in een gat in de muur van De Pijp een nest van een Witte Kwikstaart en kwam aldaar de Zwartkopmeeuw nog even een fly-by verzorgen.
Al met al een gevarieerd aanbod zonder enig fotografisch hoogstandje als resultaat. Volgende keer beter (hoop ik).
Je gaat dit verhaal niet geloven, maar ik vertel het toch maar (en Fred is mijn getuige).
Toen het weer wat opknapte vanmiddag, besloot ik nog een rondje haven te doen. Op het Noordelijk Havenhoofd trof ik Fred en zijn collega Aad. Ik zei gekscherend dat ik voor hen - om het geheel wat aan te kleden - even de plaatselijke Zeehond en een Zwartkopmeeuw zou laten opdraven. De Zeehond kwam niet, maar wat dacht je wat? Op de terugweg stond op het parkeerterrein naast het havenhoofd wél deze volwassen Zwartkopmeeuw ons op te wachten. Hij kwam direct naar mij toe rennen toen hij me zag, kijk maar, écht gebeurd! (Ik heb duidelijk meer invloed op vogels dan op Zeehonden.) De vogel was nog niet zo gek dat hij - zoals de andere meeuwen - de patat uit mijn hand kwam eten, maar veel scheelde het niet. Hij had waarschijnlijk - net als zijn geringde collega - liever kibbelingen, maar die waren helaas niet voorhanden.
Werd het dus toch nog een leuke fotoshoot voor Fred - die trouwens de twee foto's bij dit verhaaltje schoot - met dank aan de mannekes die de vogels (en later mij ook) van patat voorzagen.
(Er staan nog een paar eigen foto's onder Recente foto's en op waarneming.nl.)
Ja Piet - geloof het of niet - maar het is inderdaad zo eenvoudig als jij gisteren gekscherend suggereerde. Gewoon op een bankje gaan zitten, dan komt hij vanzelf. Kijk maar. Ik zat nog niet of hij verscheen. En soms zo dichtbij dat ik hem er niet eens helemaal op kreeg. Écht waar, deze (zij het dan wel een gekleurringde, dus de mensenhand kennende) Zwartkopmeeuw had ik - als ik dat gewild had - uit mijn hand kunnen laten eten! Onder Recente foto's staan nog een paar kiekjes.
Hoezo vogelfluisteraar?
Daarvoor had ik wat Grote Sterns in de vlucht getroffen, gezien dat het Torenvalknest wat uit elkaar aan het vallen is en dat de Ransuilen nog steeds verstoppertje spelen. Ze hebben trouwens wéér gewonnen.
Lekker bezig!
Met een schuin oog keken ze naar boven, de vrouwelijke Visdiefjes. Zou de man van hun dromen hen nu echt een visje komen brengen? Vaak gebeurde dat met het nodige ritueel. Soms ook had het mannetje pech en werd hij vóór de gedroomde overdracht van zijn cadeau beroofd. Een prachtig gezicht.
Tussen al dat ceremonieel gedoe stonden ook twee buitenbeentjes, een eenzame Grote Stern (zie foto) en een 2de kj Visdief.
Het feest werd ruw verstoord door een hond die er zijn baasje kwam uitlaten. Ik had er toen eigenlijk nog geen genoeg van, maar besloot mijn inspectietocht toch voort te zetten.
De jonge Duindorp-Torenvalken zaten er nog, maar ook nu kon ik niet definitief vaststellen hoeveel het er nu zijn. Ergens tussen de drie en de vijf. Ik blijf ze in de gaten houden.
De Duindorpse Ransuilen hebben zich duidelijk wat verder verstopt. Ik vond er geen een. Gisterenavond hebben twee vogelaars ze zien vliegen, dus vanavond nog maar eens een poging wagen.
Op de terugweg vloog er ter hoogte van de Oude Visafslag nog een Zwartkopmeeuw over. Er zit er dus echt nog een, zoals ik al aangaf aan Michel en Piet. Even door zoeken dus.