Als je deze halve-dagmars over de Kwade Hoek in militaire diensttijd had moeten maken, had je aardig gebaald. Mist, kil, drassig, glad en af en toe een 'zeikpoot'. Maar ik genoot ervan, want ik deed het uit eigen vrije wil. Bovendien kreeg ik te zien waar ik voor kwam: drie Strandleeuweriken, een stuk of twintig behoorlijk vliegerige Sneeuwgorzen en twee handenvol Fraters. Niet dat ze mooi op de foto kwamen - als ze er al op kwamen - maar ik houd er toch mooi een nieuwe soort (243) aan over, te weten deze Strandleeuwerik [foto]. De Frater is ook wel een nieuwe, maar die telt niet, want die was door de mist écht niet te platen. Daar moet ik dus nog een keer met wat mooier weer voor terug. In mijn volgende leven misschien.
Al met al een lekker dagje uit, met dank aan Cora en Ruud voor hun gezelschap in die - voor mij - onbekende, mistige, maar ook wonderschone wereld.
Deze Koereiger-foto - geschoten op 9 november in Ouderkerk a.d. IJssel - is de Foto van de maand november geworden. Een tweede en een derde plek zijn deze maand niet te vergeven. Een wat magere oogst.
Was het nou een Zeekoet? Effe goed kijken. Neen, een Alk. Rap de camera uit de tas en vuren. Helaas; hij deed het niet. Bleek het klepje van het batterijcompartiment open te staan. Nog geen erg. Jammer genoeg was het clowneske vogeltje al bijna de haven uit voordat ik weer paraat was. Nog net een paar bewijsplaatjes voor op waarneming kunnen maken, maar het had zo mooi kunnen zijn. Hij zat aanvankelijk écht maar op een paar meter.
Op de kop stond Frans. Even beppen en toen opnieuw aanleggen voor de Alk. Helaas; geen enkele prik meer in de batterij. Kennelijk leeggelopen omdat het deurtje openstond?!? Zal wel kortsluiting geweest zijn.
En ja hoor. Bij het naar huis lopen zwom er weer een Alkje mee. Weer op een paar meter van de blokken....... Het was niet mijn dag. Ging het ook nog eens regenen voordat mijn batterij helemaal was opgeladen. Toen hoefde het voor mij helemaal niet meer. Nu had ík geen puf meer.
(Archieffoto)
Wat dacht je wat? Ligt mijn camera lekker warm thuis, zie ik vanaf het Noordelijk Havenhoofd op de blokken van Zuid een uil-achtig silhouet staan. Direct Hans Overduin gebeld - die ik zojuist daar in de buurt had zien scharrelen - en hem via spraak en ouderwetse armsignalen naar de plek des uils gedirigeerd. En ja hoor, een Velduil. Maar nog voordat Hans er iets mee kon werd het beest opgeschrikt door een voorbijpasserende voorbijpassant. Shit dus en dat maal twee. Maar we zagen hem en dat is ook wat waard.
(Zie ook waarneming.nl.)
(Archieffoto)
Gisteren geen Pestvogels in 's-Gravenzande. Vandaag ook niet in Naaldwijk. Dan maar een kiekje uit 2009. Misschien wordt het morgen beter.