De Scheveningse Torenvalken zijn hun huis kwijt. Het oude eksternest boven aan de trap van de lichtmast van het hoge witte geleidelicht op de haven, waarin zij vorig jaar hun drie jongen grootbrachten, is spoorloos verdwenen. Zij zullen dus opnieuw op zoek moeten naar passende woonruimte. Vandaag trof ik ze een paar palen verder naar zee. Kennelijk op verkenning. Ik ben benieuwd waar ze terecht gaan komen.
Of de Grote Burgemeester hem gepeerd was voor deze Sperwer zal altijd wel een raadsel blijven, maar ik kreeg hem vanochtend in elk geval niet te zien; niet levend en niet geplukt. Voor dat laatste is hij ook een stukje te groot dunkt mij.
Ook in de Rietputten kreeg ik andere vogels voor de lens dan waarvoor ik kwam. Er zat een behoorlijk groepje Putters, vergezeld van een paar Sijzen. Voor het andere spul woei het toch te hard vrees ik.
Beide foto's laten trouwens mooi zien dat - ondanks de behoorlijke afstand en dus de forse crop - de scherpte beduidend beter is geworden dan vóór de afstelling.
De verkiezing van de Foto van de maand januari heeft deze Waterral als winnaar opgeleverd met 7 stemmen met een gemiddelde van 4,7 sterren. Op de tweede en derde plaats eindigden respectievelijk de IJsvogel op Lentevreugd van 23 januari met 7 stemmen en een gemiddelde van 4,4 sterren en het Baardmannetje in de sneeuw van 22 januari met 6 stemmen.
Dank aan hen die de sterren toekenden. Leuk!!
Op waarneming.nl staat een andere foto van deze Kuifaalscholver bij de dertig 'Hoogst gewaardeerde foto's van december 2012, maar ik vond deze toch dé Foto van de maand december!
Op de derde plek wat mij betreft de jonge Kokmeeuw uit Clingendael die voor het eerst van zijn leven 'op ijs' staat.
Ik vond het wel wat hebben, Derde Kerstdag op bezoek bij de Fraters [foto] van de Kwade Hoek. Blijft een beetje in de kerkelijke sfeer.
Het weer was een stuk beter dan vorige week. Daardoor kon ik voor het eerst zien hoe het er daar écht uitziet. Kleiner dan ik in de mist had ingeschat, maar ook stukken drukker dan toen. Van rustig naderbij sluipen kon helaas geen sprake zijn. Bij de eerste Veldleeuwerik viel dat nog mee, maar nadat wat medevogelaars de foto's daarvan hadden gezien werd ik kennelijk als een soort (ver)kenner beschouwd. En toen ik dus even later ook - na een omtrekkende beweging om hen kwijt te raken - voorzichtig mijn camera richtte op een groepje Fraters, kwamen ze enthousiast roepend op mijn set af stieren, of ik nou kalmerende gebaren maakte of niet. Wel gezellig, maar fotografologisch gezien een regelrechte natuurramp. Weer wat geleerd dus; ga niet voor die ene mooie foto als het vakantietijd is, want dan zie je ze - net als vandaag met ondermeer de Sneeuw- en IJsgorzen - eigenlijk alleen maar vliegen. Gelukkig had ik van die Fraters de bewijskiekjes nog. Daarmee scoor ik toch mooi een voor mij nieuwe soort (244)!
En toen ging wél - precies als vorige keer - langzaam het licht uit en begon het te spetteren toen ik net in de auto zat.
Al met al toch weer lekker bezig geweest en daar gaat het om, toch?