Ik schreef zaterdag dat de Roodkeelduiker bijna de pijp uit is. Vandaag was dat letterlijk het geval. Ik trof hem namelijk in De Pijp, alwaar hij zich weer ongenadig zat te poetsen. Duidelijk te zien trouwens dat zijn vleugels al helemaal aan gort zijn en dat hij teer op de buik heeft. Doordat er gespuid werd, dreef hij langzaam De Pijp uit. Letterlijk dan wel te verstaan. Figuurlijk zal het ook niet lang meer duren. Voer voor de Slechtvalk vrees ik.
Leek de Rosse Franjepoot gisteren doorgevlogen te zijn richting Hoek van Holland, vandaag zat hij (of een ander) er weer. Dit keer in de zwaaikom. Hij trakteerde ons op een volledige show, compleet met zwemmen, vliegen en gewoon poseren. Ik heb er honderden foto's van gemaakt. Hier een selectie.
Ik trof op diezelfde stek ook nog een Grote Gele Kwikstaart. Zijn ver-weg-plaatje kwam niet verder dan waarneming.nl.
Over de ongelukkige Roodkeelduiker schreef ik een apart dagberichtje.
Ik werd eerst voorbij gespeerd door een jonge Slechtvalk die het leuk vond om de Steenlopertjes op het Noordelijk Havenhoofd de stuipen op het lijf te gaan jagen. Hij was te snel voor de camera.
Op de kop aangekomen dook er een Grijze Zeehond op in de monding. Die kreeg wél een prent.
Aan de overkant zag ik een paartje Zwarte Zee-eend, dus de koers daarheen verlegd, maar ... plots ontwaarde ik een Rosse Franjepoot. Precies op dezelfde plek als vorige week. Nu was hij wel bereid om even op de kiek te gaan, alleen was een meeuw het daar niet mee eens. Die joeg hem weg (foto 1).
Gelukkig zag ik hem tussen de oude hoofden landen en kon hem daar nog even vastleggen (foto 2.) voordat hij voorgoed verdween achter de duinen. Alles bij elkaar had ik hem acht minuten in beeld.
Voor het Semafoor stond nog een jonge Zilvermeeuw. Niets bijzonders eigenlijk, maar deze was geringd. Dan die ook maar even op de foto. Uit zijn ring blijkt trouwens dat hij op 6 juli j.l. als pul in de Dintelhaven - Europoort is geringd door Hans Keijser en Roland-Jan Buijs.
Op het Zuidelijk Havenhoofd aangekomen bleken de Zwarte Zee-eendje al vertrokken te zijn. Wél landde er een Snip op nog geen drie meter van mij af, maar die schrok zo van mij en mijn camera dat hij ijlings vertrok. Helaas.
Al met al drie keer raak en drie keer mis. Ik teken ervoor!
Klik hier om te zien dat de - voor 'Grote' door gaande - Aalscholver met de rode ring [0RC] op 3 juni 2010 in Denemarken is geringd als 'Sinensis'; een 'gewone' dus. En zie dan gelijk dat hij sinds die tijd jaarlijks in Scheveningen opduikt.
Hij vindt al die aandacht die hij hier krijgt kennelijk wel leuk; voelt hij zich lekker groot.
P.S.
P.S. 2
Josephine mailde mij:
Gosse kreeg een mailtje van die ringer, die schreef: "Some of you have asked about the subspecies of this bird. Only ssp. sinensis is known to breed in Denmark. However, I have seen a few breeding birds, where the gular pouch angle indicates ssp. carbo, but I have not done a lot of research into this subject."
Met andere woorden, het kan goed zijn dat het wel een grote is.
Waarvan acte!
De vijf Zwarte Ibissen zaten in de polder aan de andere kant van de A4. Ik kiekte ze voor het lokale krantje, maar voor het mooi zaten ze te ver weg.
Terug op Scheveningen tipte Wouter mij over een olieslachtoffer in de zwaaikom. Een Roodkeelduiker in dit geval. Die gaat het zo te zien helaas niet redden; te vuil en al kapot gepoetste vleugels. Als hij een dezer dagen op het strandje komt, is hij misschien nog te vangen en naar het asiel te brengen, anders is het einde oefening vrees ik.