Het lijkt meer een soort proteststemming tegen het 'wegvangbesluit' te zijn geworden dan een fotowaardering, de uitverkiezing van deze Huiskraai-prent tot Foto van de maand december! Hij kreeg van tien stemmers gemiddeld 4,1 sterren.
Op de tweede plaats zouden deze drie Kuifaalscholvers gekomen zijn. Hun foto kreeg van dertien stemmers een gemiddelde van 3,9 sterren, maar dat was op de site denhaag.waarneming.nl en niet op deze en valt dus buiten de prijzen. Hij staat daarmee trouwens wel mooi bij hun Dertig Hoogst gewaardeerde vogelfoto's van december 2013. Dan hier op kiekjesdief.nl maar een eervolle vermelding. Ook leuk toch?
Die tweede plek is dus nu voor de Kleine Burgemeester in vlucht. Hij kreeg van tien stemmers een gemiddelde van 3,5 sterren.
Een derde plek is er niet, want geen van de andere foto's kwam boven de kiesdrempel van zeven stemmers uit.
Iedereen die zijn stem uitbracht: bedankt!
Hij had al eerder in de gaten dat stelen van een prooi van de Eiders makkelijker is dan er zelf naar te moeten duiken. Nu heeft de jonge Jan-van-Gent ook nog ontdekt dat je vissen ook gewoon kunt jatten op het moment dat een sportvisser zijn vangst binnendraait of als 'ondermaats' teruggooit. Maar dat is een linke sport! Dat keert zich nog eens tegen hem. Vandaag of morgen slikt hij daarbij een haak in. Hopen maar dat hij voor die tijd het ruime sop kiest. Piet, Ben en ik hebben hem er tenslotte inmiddels mooi genoeg op staan, kijk maar:
Hij kon er vanochtend niet over uit, deze Huiskraai. Hij kwam naast mijn auto staan en begon een potje te schelden. En terecht. Hij en zijn soortgenoten mogen namelijk tóch worden weggevangen. Dat oordeelde de Raad van State op 18 december j.l. Daarmee komt een einde aan deze langslepende kwestie. Duke Faunabeheer kan wat de rechter betreft dus aan de slag. Zie hier de uitspraak en de reactie daarop op de site van de Faunabescherming.
Waarschijnlijk dus een van de laatste foto's van deze 'exoot'!
Een jonge Jan-van-Gent had een wat overdreven belangstelling voor de twee Eiders in de Buitenhaven. En de Eiders? Die waren bepaald niet gediend van zijn avances en doken schielijk weg als hij te dichtbij kwam. Kennelijk was het hem te doen om de lekkere hapjes die zij voortdurend boven water haalden en niet om de gezelligheid. Hij herhaalde zijn manoeuvre in mijn bijzijn drie keer en één keer dook hij er zelfs achteraan.
Een voor mij unieke confrontatie in elk geval en dat zo dicht bij huis. Kijk en geniet! En volgende keer graag wat dichterbij, zodat ik het kan filmen.
De Gewone Zeehond lag lekker uit te buiken op het strandje voor de oude kop van het Zuidelijk havenhoofd.
De Bruinvis aan de andere kant was behoorlijk dood. Een feestmaal voor de Grote Mantelmeeuw.