De vorige keer wilde hij eigenlijk niet. Vandaag was hij bijna niet over het hoofd te zien, de Tapuit op het Noordelijk Havenhoofd. De slijmbal.
Wat een geluk dat de Draaihals niet in de duinen zat. Toen ik namelijk op de plek arriveerde waar ik hem in het verleden ooit zag, bleek mijn camera zo dood te zijn als een pier. Terug bij mijn auto (en mijn cameratas) ontdekte ik dat de batterij volledig leeg was. Het schermpje kennelijk aan laten staan of zo. Je zal hem toch treffen, baal je dan even!
Na hem twaalf keer te hebben gemist landde de IJsvogel bij de Starrevaart de dertiende keer eindelijk recht voor mijn camerapositie. Hebben dus.
Er zaten er trouwens meer. Ik zag er vaak twee tegelijk en hoorde dan ook nog andere roepen. Er waren vogelaars die het over vijf exemplaren hadden. Het zal.
De Visarend is even in de buurt gesignaleerd, maar niet op een fotografeerbare afstand. Nou, die komt vast ook nog wel een keer. Ik was al dik tevreden met de IJsvogelshow!
De Tapuit op het Zuidelijk Havenhoofd van Scheveningen wilde nog steeds niet. Eén bewijsplaatje gunde hij mij slechts.
Toen maar door naar Hoek van Holland. Daar ontmoette ik mijn eerste Krombekstrandloper (soort 266). Een jong exemplaar dat vriendschap had gesloten met een jonge Bonte Strandloper.
Verder het havenhoofd op, trof ik nog mijn eerste Paarse Strandloper van dit seizoen en een Drieteenstrandloper, ruiend naar winterkleed. Later kreeg die laatste langs de waterlijn gezelschap van een tweede exemplaar dat al wat verder was doorgeruid.
De geringde jonge Zilvermeeuw staat er voor de statistiek bij. Ik zal hem indienen om te horen waar en wanneer hij is geringd.
P.S.
De Zilvermeeuw werd op 7-7-2014 geringd op het Papegaaienbekeiland op de Maasvlakte.
Ik zag hem landen op de blokken van het Zuidelijk Havenhoofd, deze jonge Bonte Strandloper. Hij wilde er een dutje komen doen, maar een Steenlopertje verstoorde hem regelmatig. Voor mij wel goed, anders had ik hem alleen met de kop in de veren gehad. Ook mooi, dat wel, maar met snavel kan je beter zien wie je voor je hebt.
Verder nog een paar Tapuiten, en daarmee was alles wel gezegd. Die kwamen trouwens niet op de kiek; ze wilden niet stilzitten.