Marijn Hoogteijling had hem met zijn telescoop in beeld, de Gestreepte Strandloper. Door dat vernuftig stukje glaswerk zag ik hem ook, maar met mijn simpele kijkertje kon ik er daarna niet meer bij. Toen maar met het kanon in de aangegeven richting geschoten. Dit is het resultaat. En of hij het is? Dacht het wel! Soort 264.
Casper meldde vanmorgen een Gestreepte Strandloper op de Starrevaart. Ik ging kijken en zag van alles en nog wat, maar of de Gestreepte erbij zat? Geen idee. Deze 'loper' kiekte ik als eerste, dus mag hij bij dit verhaaltje. En als iemand weet welke soort dit is houd ik mij aanbevolen. Zonder tegenbericht ga ik nog even uit van een Oeverloper*, hoewel hij wel redelijk lange poten heeft. Nou, ik hoor het wel.
Later in de hut in het Prielenbos en bij de Woudaapjes werd het ook al niks. En zelfs de Boomvalken uit het Statenkwartier waren niet thuis. Waar is mijn geluksvogeltje nou?
P.S.
* Casper (ja diezelfde) mailde mij dat het een Witgatje betreft. Waarvan acte, met dank.
De jonge Baardmannetjes in de Rietputten waren zeer welwillend. Alleen zaten het riet en de wind niet mee. Er wapperde teveel tussen mijn lens en de vogels. Dat werd dus niks helaas. De Rietzanger deed het iets beter. Die ging uit de wind zitten, maar ook net niet helemaal vrij. Maar beter dan niks in elk geval.
In Hoek van Holland toch nog een paar Huiskraaien gespot. Kennelijk verloopt het wegvangen moeizamer dan gedacht.
Ik had gisteren de jongen al weten te kieken, dus ging ik vandaag eigenlijk voor de volwassen Woudaapjes. Doch die wilden niet. Wij zagen het vrouwtje nog wel even vliegen, maar van ons af en tegen het licht in. Jammer dan. Gelukkig dat de jongen wél ruimschoots met hun acrobatische apenstreken in beeld kwamen, want anders hadden wij daar voor joker staan uit te drogen. Ik heb er een leuke serie van weten te schieten, al zeg ik het zelf. Mij hoor je dus niet klagen.