Nieuws-mix
Lang gewacht, stil gezwegen....
Na dagen lang voor joker te hebben gepost, liet vanmorgen een van de jonge Boomvalken uit Segbroek zich eindelijk vliegend vastleggen. Bedankt!
- Gegevens
Ik zag er eindelijk eentje écht vliegen
Aanvankelijk zag ik vanochtend bij de Segbroekse Boomvalken helemaal niets. Na een tijdje kwam er een ouder vogel zwijgzaam aansperen. Kennelijk om mij gezelschap te houden. Na een uur verdween die weer, even stilletjes als bij aankomst. Gelukkig begon het toen zachtjes te regenen, dus mocht ik naar huis.
Halverwege de middag stapte ik daar nogmaals uit de auto en hoorde er eentje, maar zien? Ho maar! Na zo'n drie kwartier kreeg ik toch het jong in beeld dat zo'n vijf meter van het nest vandaag zat. Toen dat te maken kreeg met een nieuwsgierige jonge meeuw, ging het op de vlucht en was er plots ook een ouder in de lucht om de meeuw de les te lezen. Even herrie, even actie. Het jong vloog in een hele grote boog zijn nest weer in, om daar de rest van de middag niet meer uit te komen. En die ouder? Die bleef waken en soms een beetje pitten.
En toen moest ik van de hogere parkeermeneren en van mijn maag opzouten. Tot later!
- Gegevens
Foto-bijschriften en filmpje van gisteren
De beloofde teksten staan nu bij de foto's van gisteren. Klik er maar even doorheen.
En ook het filmpje is klaar. En ook hier: klikken maar!
Hij hoort (en ziet wellicht) moeder Boomvalk en trekt haar aandacht met geschreeuw en geflapper. Het hielp. Zij scheerde langs hem heen, zo van: "Je hoeft niet zo te schreeuwen! Ik zag je heus wel!"
- Gegevens
Kantje-boord weer thuis
Jan had de eerste Boomvalk-takkeling Kantje-boord vanmorgen weer terug het nest in zien huppen. Kennelijk moest hij voor het eten thuis zijn. En eten krijgen ze genoeg, gezien hun goed gevulde krop. En het verder dagprogramma?
Daarover voerden zij druk overleg met als resultaat: "Geen gekke dingen doen vanochtend. Ik ben nog moe van gisteren!"
- Gegevens
Kantje boord
Toen Marius vertrok was er nog niets aan de hand. De jonge Segbroekse Boomvalken lieten zich af en toe zien en af en toe balanceerde er een op het randje. Totdat Marius weg was.
Toen zakte een van die acrobaten door de nestrand. Hij dacht zich vast te kunnen grijpen aan een tak, maar die zwiepte door. Weg houvast, weg veilig nest! In drie fases zakte hij steeds dieper, totdat hij zich bedacht dat hij ook nog vleugels had. Met een klungelige vlucht van zeker drieëntachtig centimeter wist hij een tak-stomp te bereiken, alwaar hij zich tot ons vertrek bleef verbazen over de wereld en.....
...af en toe ging schreeuwen om zijn moeder. Die maakte alleen een scheervlucht vlak langs hem heen, maar erg liefdevol leek dat niet. Later kwam zij wel met eten, maar niet voor hem. Hij kreeg het waarschijnlijk pas toen wij al lang weg waren en Cobi en Bert de wacht hadden betrokken. Die zagen tenminste dat hij écht bezoek kreeg. Dat gaat dus vast wel goed komen met die schreeuwlelijk, al was het kantje boord!
Zie trouwens ook het Facebookbericht van Jan. Die heeft de val stap voor stap gekiekt!
- Gegevens