Een ruziemaker met een iets te grote bek voor zijn lichting. Zo kan je de Kleine Burgemeester wel typeren. Hij deed alsof alle schelpen bij hem in de buurt ook écht van hem waren. Bluffer! Maar oh wee als hij natte voeten dreigde te krijgen.....
Een van de drie Grote Burgemeesters was de eerste die ik zag. Hij werd net door een hond opgejaagd, te zamen met tientallen andere meeuwen. Ik herkende hem direct aan zijn kleur en zijn formaat. Wat een joekel. Hij landde een stukje verder naar het zuiden, maar eer ik daar was, was er al een andere hond ter plaatse. Gevlogen en niet meer teruggezien en zijn twee kompanen ook niet. Geen prent dus.
Deze Kleine Burgemeester daarentegen was wél tot poseren bereid. Dan die maar. Wie tenslotte de Kleine niet eert, is de Grote niet weerd....... of zo.
Op zoek naar de Grote Burgemeester, stonden wij ons op het strand te verbazen over de giga hoeveelheid meeuwen in de branding. Kennelijk erg veel lekkere hapjes te scoren!
Dat laatste deed ook deze Eider-man aan de andere kant. Ik kreeg hem doorgepiept van Marius. Dank daarvoor! Het beest had bij iedere duik beet. Wij kregen er zelfs zo'n honger van, dat wij gezamenlijk afdreven richting voerleverancier.
Na mijn lunch scoorde ik nog even snel een Kleine Barmsijs. De Grote vloog er ook wel rond, maar die kreeg ik niet meer voor de lens voor het licht te ver gedoofd was. Komt nog wel....!
De uitdrukking "Als klap op de vuurpijl" slaat meestal op een hoogtepunt aan het einde van een evenement. Vandaag begon het ermee. Het betrof de entree van Fred op de Geelgors-locatie. Zijn "afslag" van de provinciale weg veroorzaakte - geheel buiten zijn schuld weliswaar - achter hem een kop/staartje van drie auto's, doordat een chauffeur van een bestelbusje kennelijk met zijn aandacht elders was en zijn twee voorliggers opduwde. De betrokkenen zullen niet net zo blij geweest zijn met de Geelgorzen als wij.
Die laatste zaten weer keurig op ons te wachten. Niet dat het daarom een 'makkie' werd, maar het werden betere prentjes dan laatst. Ik kiekte er en passant ook nog een vrouwtje Rietgors en een Torenvalk met prooi (en groenten).
Toen het drukker werd, drukten wij onze snor, richting Barmsijzen. Op die locatie zat aanvankelijk van alles, maar de Barmsijzen lieten zich pas zien toen Fred vertrokken was. Flauw van ze, maar het is niet anders. Voor straf heb ik ze er dan ook niet mooi op gezet. Ze komen er af met slechts één onscherp bewijsplaatje; lekker puh!
Klik voor de rest van de vangst van de dag even op de Flickr-button:
Toen ik tussen de buiencomplexen een gat zag ontstaan, besloot ik een poging te wagen om de Geelgorzen te platen. Nee had ik, ja kon ik krijgen. Het zou een nieuwe soort voor mij zijn (en worden, bleek achteraf).
Het leek even uit te draaien op een (tegenlicht-) silhouetje van een Geelgors en een vluchtfoto van een onrustbarende Sperwer (foto 1.). Dankzij de ontdekker Jan Wierda en de immer stimulerende Fred Klootwijk, stelde ik mijn vertrek echter telkens weer uit, totdat Willem-Jan kwam en de beestjes voor hem wél weer netjes in een boompje gingen zitten. Werd het toch nog iets meer dan een bewijsplaatje. Met dank aan de mannen en de vogels. Hopelijk krijg ik binnenkort nog een herkansing! Maar voorlopig heb ik soort 295 binnen! Kassa!
Ik word er een beetje gek van. Dat moet ook wel als je vrijwillig naar Rosenburgh gaat, toch? In Loosduinen is Rosenburg (zonder "h") namelijk een psychiatrische kliniek; een "gekkenhuis" dus. En in Voorschoten blijkt het een plek waar het óf mist, óf regent, óf - zoals vandaag - anderszins troosteloos en koud weer is. Weinig fotogeniek dus.
Vandaag had ik echter de mazzel dat de gezochte Barmsijzen er ruim aanwezig waren. Zonder naamkaartje, dat wel, maar daar komen we wel uit (met een beetje hulp van mijn lezers). Ze staan vooralsnog in het album "Nog te determineren" onder de Flickr-knop, dus leef je uit!
Bij de vogel die het eerste op de kiek kwam vandaag, weet ik het zelf wél gelukkig. Kijk maar; makkelijk!
En als het ooit nog eens mooi weer wordt daar, ga ik er echte foto's maken van die Grote c.q. Kleine beestjes. Even geduld dus a.u.b.
P.S.
Op advies van Chris van Rijswijk en Jan Wierda, gaan ze de boeken in als "Kleine". Met dank!