Mijn vogelblog
De Roodkeelduiker speelde vanochtend een beetje verstoppertje met mij. Eerst zat hij Noord en ik Zuid. En toen ik op Zuid aankwam, zat hij achter het lage licht. Toen ik ter hoogte van die paal was, was hij inmiddels alweer gevlogen. En zo nog een paar keer, totdat ik hem écht niet meer kon vinden. Dan niet.
Dan maar door naar Jan's Ransuilenstek. Daar zaten er een hoop. Ik telde er een stuk of twaalf. Ook verscholen en aanvankelijk geheel in het donker. Toen het licht weer even aan ging, kon ik er een paar redelijk platen. Bedankt Jan!
Terug op Scheveningen, in het laatste beetje licht van de dag, toonde de Roodkeelduiker toch wat berouw. Heel even liet hij zich zien. Net voldoende voor de 'klik'. Misschien wordt het morgen beter....
- Gegevens
Met zo'n blik van: "Hè, hè, ben je daar eindelijk?", werd ik op Schiphol door de Woestijntapuit ontvangen. "Ja, ik heb even gewacht tot heel Nederland geweest was. Ik houd niet zo van dat eeuwige 'Dutchbirders-versus-Birdpixers'-gedoe, maar nu móest ik van John en Bart, voor ik te laat was. Vandaar!" "Okay; helder!"
(Een nieuwe soort voor mij trouwens: #298.)
- Gegevens
Mijn eerste - behoorlijk vuile - IJsvogel van de middag zag ik onder de betonsteiger langs de visafslag weg schieten. Toen ik ter plekke was, kwam hij weer tevoorschijn en ging vijf meter voor mij op de blauwe meertros van de ISIS zitten. Mijn camera zat helaas nog in de tas. Veel had dat waarschijnlijk toch niet uitgemaakt vrees ik. Toen ik namelijk heel voorzichtig mijn hand naar mijn telefoon uitstak, was hij al foetsie. Dat blauw-op-blauw-touw zou trouwens wél een erg leuk plaatje geweest zijn...
De tweede - een duidelijk schoner exemplaar - was aan het foerageren vanaf een ankerbout van de damwand onder de botenkraan. Die kwam vervolgens even op het bruggetje naar de drijfsteigers zitten om daarna zijn rondje te voltooien met een verdwijning richting Verversingskanaal. Van dat exemplaar kon ik wél een paar bewijsplaatjes maken. Hebbes.. en wat blijven het een mooie beestjes!!
- Gegevens
'Ziet er gezond uit. Buik spierwit en nergens bruine vlekken.' Dat was de observatie van Marius afgelopen dinsdag. Hij had het toen over de Zeekoet (de 'gebrilde variant' trouwens) die hij in de 1e Haven ontdekt had. Toen Jan en ik het beestje vanmorgen in hetzelfde hoekje zagen, liet hij ons even zien dat hij mooi waterdicht is en dat zijn buik en de binnenkanten van zijn vleugels onbevlekt en onbeschadigd zijn. Ook onze conclusie: 'Niets mee aan het handje, alleen een beetje de weg kwijt.' Beter maar!
- Gegevens
1. Met zwaar, doorlopend masker
2. Met bescheiden vlek achter het oog
2. of 3. Met (zeer?) bescheiden vlek achter het oog (of andere belichting van zelfde beest?)
Er zaten er vanmorgen twee, beneden langs het Noordelijk Havenhoofd. Eindelijk weer eens een 'zelfontdekker'. Het zal tijd worden. Rosse Franjepoten dus. Ze werden af en toe door de meeuwen verjaagd en waren soms derhalve even buiten beeld. Op een gegeven moment besloten Marius en ik het wat lagerop te zoeken en prompt kwam er eentje onze kant op vliegen. Heel even bleef hij in de buurt, voldoende lang voor een behoorlijke foto. Foto 3. dus, waarop het lijkt of het weer een andere (derde?) is dan ik eerder op de ochtend kiekte. Kijk en vergelijk. Misschien dus drie, maar zéker twee!
- Gegevens
En wat nou als de kruisbekken vóór mijn lunch waren verschenen? Toen scheen het zonnetje nog volop. Nu werd het ruis wat de klok slaat. Klik en kijk maar. Misschien wordt het morgen beter......
- Gegevens