De Roodkeelduiker speelde vanochtend een beetje verstoppertje met mij. Eerst zat hij Noord en ik Zuid. En toen ik op Zuid aankwam, zat hij achter het lage licht. Toen ik ter hoogte van die paal was, was hij inmiddels alweer gevlogen. En zo nog een paar keer, totdat ik hem écht niet meer kon vinden. Dan niet.
Dan maar door naar Jan's Ransuilenstek. Daar zaten er een hoop. Ik telde er een stuk of twaalf. Ook verscholen en aanvankelijk geheel in het donker. Toen het licht weer even aan ging, kon ik er een paar redelijk platen. Bedankt Jan!
Terug op Scheveningen, in het laatste beetje licht van de dag, toonde de Roodkeelduiker toch wat berouw. Heel even liet hij zich zien. Net voldoende voor de 'klik'. Misschien wordt het morgen beter....