Toen ik vanmorgen de Wilhelminapier in Rotterdam in het vizier kreeg, bleek de SD POWER - de nieuweling van Kotug - daar niet meer te liggen. Toen als een speer door naar de Maasboulevard in Schiedam. Al voorbij. Maassluis: idem. Hoek van Holland: alleen haar achterste op de kiek. Nog een uurtje gewacht, omdat volgens Marine Traffic haar bestemming "Rotterdam" was, edoch: mis evenwel. Ze bleek op weg naar Las Palmas. Weinig te kieken dus voor mij....
De HORIZON ARCTIC is een van de sterkste ankerbehandelende sleepboten ter wereld en is ingehuurd door Boskalis voor hun Schotland-project. Dat en meer in het Sleepbootdossier dat ik over haar maakte. Klik en lees maar!
Ik trof het mannetje Zadellibel helaas niet thuis vandaag. Wél de Paardenbijter en de nimmer stilzittende Zuidelijke glazenmaker. Dan die maar. (En de Watersnip vloog op voordat ik hem in de gaten had. Geen prent dus...)
Versie 3.3
<< En nee, de landenvlaggen hangen niet verkeerd om, maar ik spiegelde de foto (klik erop) voor de leesbaarheid van de Boskalis-NINA-vlag.
Gisteren kiekte ik de HORIZON ARCTIC die eergisteren afmeerde in de Waalhaven. Volgens Marine Traffic kwam ze rechtstreeks uit St. John's (Canada).
Ze is inmiddels - zonder sleepdraden op haar trommels zo te zien - onderweg naar Schotland. Volgens mijn inschatting gaat ze daar de BOKA FALCON assisteren c.q. vervangen. Die is belast met het aanbrengen van de ankerpunten voor de vijf drijvende windturbines voor het Kincardine drijvende windpark voor de kust van Aberdeen in Schotland. Die vijf worden te zijner tijd door drie AHT's van Rotterdam naar daar versleept.
En kennelijk is de verwachting dat de HORIZON ARCTIC met een paar weken klaar is, want op de Hagland-spotlijst staat zij als: vanaf 26-10-2020 beschikbaar.
Boskalis, die voor die klus onlangs het contract verwierf, zwijgt in alle talen over een en ander.
Ik blijf haar verrichtingen volgen en ondertussen houd ik mij aanbevolen voor wetenswaardigheden over haar.
Ik miste zowel haar binnenkomst op 3 september, als haar vertrek. Daar tussen in wist ik haar wél te kieken en wel in de Waalhaven. Ze zou daar de tiende vertrekken, maar het werd stilzwijgend de zevende. 't Was jammer, maar ik ben niet boos en ze mag wat mij betreft toch nog gewoon mijn "Sleepboot van de maand september" zijn. >> Klik en lees haar bijbehorende dossier maar.... <<