Het was mij opgevallen op hoe weinig van mijn voorgaande IJseend-foto's de sierstaart van het beestje te zien was. Vanochtend kreeg mijn fotoserie dus een staartje...
Mijn IJseend-foto's van vanmorgen waren niet helemaal naar mijn zin. Daarom besloot ik vanmiddag terug te gaan met mijn grote lens. Nu was er een zonnetje en dus de uitdaging het wit niet te laten uitbijten. Beoordeel zelf of het gelukt is. Ik ben in elk geval blij dat ik gegaan ben!
Het IJseend-mannetje dat ik gisteren had zien wegvliegen, was gisteren al weer teruggemeld. Vanmorgen zat hij er nog. Wat dichterbij dan gisteren, dus iets beter te kieken. Kijk maar.
En ondertussen landde er tussen de nieuwe havenhoofden een vrouwtype Zwarte Zee-eend. Toen ze verderop een tweede zag zwemmen, vloog ze daar naartoe om gezamenlijk door te vliegen richting Noord.
En tot slot kiekte ik speciaal voor Reinder E. de Boer c.s. nog even de Grote Aalscholver die hij over het hoofd had gezien. Hij zat er dus écht!
Om 10:51 uur wintertijd, belde Jan mij door dat er een IJseend was gemeld ter hoogte van het Noordelijk Havenhoofd.
Eenmaal ter plaatse konden wij niet anders dan vaststellen dat wij op het verkeerde havenhoofd stonden. Het beestje zat aan de andere kant (foto 1.). Daar aangekomen was hij het zeegat al uit, maar voor mij nog net te kieken (foto 2.). Toen Jan het havenhoofd op kwam, was het eendje net gevlogen (foto 3.). Die had dus behoorlijk meer pech dan ik en moest het doen met het ver-weg-plaatje vanaf de verkeerde kant....
Grijs met een letter/nummer-combinatie als naam en tóch geen Marine-vaartuig?
Dat is de N35 (v/h BLUE BETRIA; NORTH TRUCK; SOUND TRUCK) die op dit moment op Scheveningen ligt. Zij is onlangs - toen ze nog BLUE BETRIA heette en lichtblauw/wit was - gekocht door avonturier Pim de Rhoodes. Die vindt grijs mooi en heeft nog zo'n "grijsaard", de Cdt. FOURCAULT.
Ik zocht uit hoe deze vork aan de steel zit en zette dat - te zamen met de levensloop van de N35 - in een Scheepsdossier. Benieuwd? Lees het via deze link.