Ik gokte er op dat hij vandaag - met minder wind en beter licht - mooier te kieken zou zijn dan eergisteren, de Grote Karekiet in het Wateringse Veld.
Dat klopte aardig, hoewel de "topprent" er naar mijn gevoel nog niet tussen zit. Klik maar op de button en oordeel zelf!
De jonge IJsvogels zaten elkaar luidruchtig achterna. En als pa of ma met een lekker hapje kwam, gingen ze nog harder tekeer. Een prachtig schouwspel!
Hij was van verre al te horen, de Grote Karekiet in het Wateringse Veld.
Geluid opnemen lukte ondanks de wind dus wel aardig, maar kieken werd een geheel andere zaak. Hij hield mij nauwlettend in de gaten en kwam pas omhoog als ik voor hem buiten beeld was. Een keer dook hij te laat weg en toen had ik hem én mijn bewijsplaatje. Niet mooi, maar omdat het een nieuwe soort voor mij is, mag hij even blijven....
(Hij zou er sinds ± 15 mei bivakkeren, maar is pas de 24e mei voor het eerst op waarneming gezet. In die tijd is dit pas de tweede foto van hem.)
Halverwege deze maand deed zij Scheveningen aan, de VIKING. Een mooie aanleiding om haar te bombarderen tot Sleepboot van de maand. Klik hier om het bijbehorende Sleepbootdossier te lezen.
Plots begon het Torenvalkmannetje van de flitspaal in de Natte Pan hevig te alarmeren. Er kwam een vreemde vent aangevlogen, recht op de kast af. Doch het plaatselijke exemplaar verdedigde zijn fort met verve en joeg - na de tweede aanval - de jeugdige indringer op de kast en jakkerde later luid vloekend achter hem aan het duin in. Die slag was hem!
Ik heb trouwens het donkerbruine vermoeden dat het qua broeden hier niets wordt. Het vrouwtje was nergens te bekennen en het mannetje zat ook niet bepaald serieus te broeden. We zullen zien.