Op de Duindorpdam lag een Gewone Zeehond te liggen. Een wat vreemd gekleurde/gevlekte, maar een kerngezonde, zo te zien. Niet uniek; wél bijzonder, toch?
Oranje-blanje-bleu. (Tegenover uitkijkpunt 7.)
Verroest; alweer? (Uitkijkpunt 6.)
Daar voor zag ik in de jachthaven de IJsvogel weer haar rondjes maken. Ik kiekte haar toch nog maar een paar keer, je weet maar nooit wie ik er een plezier mee doe....
a/b zeiljacht Erico
a/b motorjacht Rogje
De IJsvogel had het prima naar haar zin in de Jachtclub Scheveningen. Voor de mooie plaatjes zat zij echter te ver weg en was het weer ook net even iets te somber. Maar we (Hans en ik) zagen haar en dat blijft leuk!
Verder zat de Mercuur-Zeekoet weer wat te suffen, lieten de Jachtclub-Zeekoet en 't Spuigat-Zwarte Roodstaartje zich niet zien en bleef de Kuifaalscholver gezellig in het midden van de gemaalstroom foerageren.
En toen begon het zachtjes te regenen. Wegwezen!
Hij zou in de spuisluis zitten, de Kuifaalscholver. Die tip kreeg ik vanmiddag van August. (Bedankt!) En inderdaad, ik trof hem op een van de sluisdeuren. Kennelijk in afwachting van de opening van de hefdeur richting 2e Haven. Hij heeft het Verversingskanaal nu wel gezien, lijkt het.
Even daarvoor zag ik de IJsvogel op een van de landhoofden van de Duindorpbrug zitten. Die liet zich daar nu wél door mij - van een afstandje - kieken. Toen ik het van dichterbij probeerde, ging hij op de wieken. Stuk onrust. Tot later!
Hij zit er nog steeds, de Kuifaalscholver. Net als gisterenmiddag zwom hij in het stuk Verversingskanaal tussen de Duindorpbrug en het Drs. P.H. Schoute-gemaal. Daar kwam hij speciaal voor mij de kant op om zich van zijn beste zijde te laten fotograferen. Nou vooruit dan maar.
Gelukkig trof ik ook het mannetje Torenvalk. Ik had de familie een paar dagen niet gezien. Hij zat op een van de kozijnen van het Zuiderstrandtheater. Het vrouwtje kwam niet in beeld, maar dat zal vast ook wel in de buurt geweest zijn.
Verder zag ik nog de IJsvogel, de Zeekoet (die van de Mercuur), de Grote Gele Kwikstaart en een grote groep Paarse Strandlopers. Geen van hen kwam op de foto. Deels omdat zij niet wilden en deels omdat dat van mij niet zo nodig hoefde. Ik had genoeg voor vandaag.
Een Groene zeedonderpad. Dat wist Rinse via via te achterhalen over deze prooi waarmee ik de Kuifaalscholver met Sinterklaas in het Verversingskanaal fotografeerde. Volgens het artikel dat Mardik Leopold als bijlage meestuurde, een redelijk alledaagse hap voor Kuifaalscholvers in havenkommen. En hij werkte hem naar binnen, zoals op deze foto van Piet te zien is.