De drie andere Eider-mannetjes zijn kennelijk afgedropen. Vanmiddag trof ik er nog slechts één tussen de havenhoofden, te zamen met het vrouwtje. Dat lijkt mij ook een betere verdeling.
Verder zag ik nog een Bruinvis en kiekte ik mijn eerste Visdiefjes van het jaar. Speciaal voor Ingrid.
Deze ene Boerenzwaluw zorgde helaas nog niet voor een zomer. Het bleef toch wel jassenweer vandaag op de Kaag, alwaar ik met Ingrid een Kiekendief-rondje maakte. Op bijna alle locaties zagen we wel wat vliegen. Een paar exemplaren zelfs op plekken waar ik tot op heden nog geen bezette nestlocatie vermoedde. Verwarrend dus.
P.S.
Ik heb mijn bijdrage over @staatsbosbeheer in relatie tot de Bruine Kiekendieven op de Kaag verwijderd onder het motto: Ergert u niet...enz.
Je kunt hem eigenlijk alleen herkennen aan zijn buitenlandse tongval, de zeer zeldzame Iberische Tjiftjaf. Voor de rest zien zelfs de kenners het verschil nauwelijks met het blote oog.
John tipte mij vanmorgen in alle vroegte (voor mijn doen dan) dat er zo'n buitenlander bij hem om de hoek zat. Een van de buurtbewoners had hem er op attent gemaakt. Hij gaf ook aan dat hij (in dit geval de vogel) lang niet zo neurotisch was als de Bladkoning en dus goed te doen moest zijn. Na mijn vaste ochtend ritueel, toog ik derhalve derwaarts en wist hem al ras te kieken. Ik heb er ook een mini-filmpje van. Kijk maar.
Ik trof het Torenvalkvrouwtje op haar vreetplek. Ze had haar maaltijd juist achter de valkentand en zat nog wat uit te buiken. Even later wilde zij haar plek in de nestkast weer innemen, doch het mannetje was duidelijk niet van plan het veldbed te ruimen. Zij moest echt naar binnen om hem uit de kast te krijgen. Dat lukte.
Het gaat daar dus prima! Daar wél.
Bij de Torenvalken mistte ik hem nog niet, mijn camera. Maar op het zuidelijk havenhoofd kon ik mij wel voor de kop slaan dat ik hem wéér eens een keer niet had meegenomen. Want wat dacht je wat? Vijf volwassen Eiders. Vier mannetjes en één vrouwtje. En dat vlak bij de blokken, want daarop vonden zij hun middagmaaltje. Gelukkig trof ik Ingrid thuis, die - met camera uiteraard - ter plaatse kwam. Het schouwspel is dus toch mooi vereeuwigd, met haar toestel. Waarvoor dank!